Ο Γιάννης Τσορτέκης μας συστήνεται στη σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη Maestro ως Χαράλαμπος. Είναι σύζυγος της Μαρίας και πατέρας του Σπύρου – τους υποδύονται η Μαρία Καβογιάννη και ο Γιώργος Μπένος.

Ο Χαράλαμπος είναι απαίδευτος και πολύ σκληρός. Όταν πίνει γίνεται βίαιος και κακοποιητικός με τη γυναίκα του και τον γιο του. Είναι το είδος ανθρώπου που μπορεί να φτάσει στα άκρα καθώς πιστεύει ότι ο μόνος τρόπος επιβολής είναι η βία. Δεν του αρέσει η μουσική και δεν θέλει ο γιος του και η γυναίκα του να έχουν καμία σχέση με το φεστιβάλ και τον Ορέστη.

Από τα πλάνα που προβλήθηκαν στην επίσημη παρουσίαση της σειράς διαπιστώσαμε ότι είναι ένας από τους ρόλους της σειράς που θα μας κάνει να τον συζητάμε. Το επιβλητικό του βλέμμα αρκεί για να κερδίσει από τα πρώτα λεπτά τη θέση του ήρωα που θα λατρεύουμε να μισούμε.

Με την Κόρα Καρβούνη στην παράσταση «Λεωφορείο ο Πόθος» στο Σύγχρονο Θέατρο.

Ποιος είναι όμως ο Γιάννης Τσορτέκης; Αντλήσαμε πέντε σημαντικές πληροφορίες για εκείνον μέσα από συνεντεύξεις του. Να σημειώσουμε ότι πριν από το Maestro τον είχαμε απολαύσει σε μία ακόμη σειρά του Mega, τη «Σκοτεινή θάλασσα».

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1990

«Δεν κάνω τη δουλειά του ηθοποιού για βιοπορισμό. Εξ αρχής ένιωσα ότι αν αυτό που κάνω το βάλω σε ισοζύγιο οικονομικής απολαβής, θα στερέψει με τη μία. Έκανα δουλειές στις οποίες δεν πληρώθηκα καλά ή δεν πληρώθηκα καθόλου. Όταν ξεκίναγα το 1990, στα θέατρα όπου βρέθηκα βάζαμε λεφτά από την τσέπη μας», δήλωσε τον περασμένο Απρίλιο στον Άρη Καβατζίκη και την εκπομπή «Πάμε Δανάη».

Έχει δύο παιδιά

Στην ίδια συνέντευξη μίλησε και για τα παιδιά του. «Ο γιος μου έγινε 18 και η κόρη μου είναι στα 10. Δεν ξέρω τι ονειρεύεται να γίνει ο γιος μου, ούτε τον ρωτάω. Τον παρότρυνα να κάνει κάτι που θα το νιώθει απεριόριστα και αποκλειστικά ως παιχνίδι, και επειδή είναι αθλητής, του είπα να πάει στη γυμναστική ακαδημία».

Σε σκηνή του «Νιζίνσκι: Μια μαριονέτα του Θεού» στο Ηρώδειο.

Προτιμά τον κινηματογράφο από το θέατρο

«Αν με ρωτούσες πριν μερικά χρόνια δεν θα είχα την ίδια απάντηση. Έχω δουλευτεί μέσα στο θέμα του κινηματογράφου από πολύ μικρός, με μεγάλη προσοχή και φροντίδα απ’ όλους τους γύρω μου. Αυτό που συμβαίνει στο σινεμά, αυτό το “πάμε τώρα!” και τελείωσε, μου ανοίγει τον ορίζοντα του στοιχείου της επιβίωσης στη στιγμή, που δεν επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Είναι το “τώρα”. Όποια επιλογή κι αν κάνεις, έχει ήδη γίνει παρελθόν. Αυτό δεν το έχεις στο θέατρο – έχεις μια διαδικασία αναπαράστασης. Επίσης, είχα πάντα τις καλύτερες σχέσεις με τους ανθρώπους του κινηματογραφικού συνεργείου. Με θεωρώ εργάτη από όλες τις πλευρές. Ταυτιζόμουν πάντα με αυτούς που παρήγαγαν έργο στη στιγμή, στο παρόν – και αυτοί ήταν πάντα το συνεργείο. Περισσότερο με ενδιαφέρει να ξανασυναντηθώ με ένα συνεργείο, παρά να παίξω τον μεγάλο “ρόλο”!» είχε δηλώσει στη Ναυτεμπορική και τον Άκη Καπράνο τον Νοέμβριο του 2021.

Σκηνή από την παράσταση «Αίας του Σοφοκλή» στην Επίδαυρο.

Θαυμάζει τους συναδέλφους του που παίζουν ωραία

«Όταν οι συνάδελφοι μου παίζουν ωραία χαζεύω, τους θαυμάζω. Αυτό συμβαίνει πάντα. Όταν δω συνάδελφο να παίζει ωραία θα με ταξιδέψει, θα με βοηθήσει… Μια σειρά, λοιπόν, είναι καλή γιατί διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά που την κάνουν καλή, έχει κάποιο λόγο που παρασύρει τον θεατή. Πιάνω τον εαυτό μου να βλέπει σίριαλ και να μ’ αρέσουν για την ιστορία ή για τους ηθοποιούς, για τη φωτογραφία τους ή και για όλα αυτά μαζί. Σκοπός της τέχνης είναι να μπορεί να σε ταξιδέψει και η μυθοπλασία έχει αυτόν ακριβώς τον σκοπό», δήλωσε στο Gazzetta και τον Αλέξανδρο Στεργιόπουλο τον Απρίλιο του 2022.

Στο  Δημοτικό Θέατρο Πειραιά- με την παράσταση «Ηρόδοτος: “Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας”».

Μένει στο Ψυχικό

«Οι δικοί μου ήρθανε εδώ από την ορεινή Δωρίδα, απ’ τα Βαρδούσια, πάνω από την Άμφισσα. Εδώ που βρισκόμαστε, στο Νέο Ψυχικό, είναι μία πραγματικά προσφυγική περιοχή, η οποία είναι σε τρελή αντιδιαστολή με τη Φιλοθέη και το Ψυχικό που είναι απέναντι», είχε πει σε συνέντευξή του στον Κώστα Μανιάτη και το News247 τον περασμένο Ιανουάριο.

«Ανέκαθεν το Νέο Ψυχικό δεν είχε καμία σχέση με το Παλαιό. Εδώ είναι μία περιοχή με μία πανσπερμία προσφύγων και εσωτερικών μεταναστών, Ποντίων, Μικρασιατών, Κρητών, Ηπειρωτών, ήρθαν από παντού. Η φυσιογνωμία δεν έχει αλλάξει», συνέχισε.

«Εμείς είμαστε εδώ από το 1957, από τότε που ο συγχωρεμένος ο παππούς μου αγόρασε ένα οικόπεδο επειδή συνάντησε τον Γιώργη, έναν συγχωριανό του -για να καταλάβεις ότι και η εσωτερική μετανάστευση ήταν τρομερά σημαντική- ο οποίος είχε το από πάνω σπίτι και του λέει “πωλείται ρε το κάτω, έλα να ‘μαστε μαζί”.. Πιο κάτω ήτανε η θεία Ευσταθία, δημιουργήθηκε δηλαδή μια παροικία τεσσάρων πέντε σπιτιών από ένα χωριό» κατέληξε ο Γιάννης Τσορτέκης.

Φωτογραφίες: Instagram/maestro.tvseries, NDP

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ