Συνέντευξη στο «ΒΗΜΑgazino» και τον Γιώργο Νάστο παραχώρησε ο Χρήστος Μάστορας. Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε για τα πολιτικά του πιστεύω, το X Factor αλλά και για το εάν τελικά του αρέσει ή όχι να δίνει συνεντεύξεις.
Τι διαφοροποιεί το «X Factor» σε σχέση με άλλα ανταγωνιστικά τηλεοπτικά προϊόντα;
«Το “X Factor” είναι “ταλεντοκεντρικό”, αν μπορώ να το θέσω έτσι, και δεν εστιάζει τόσο πολύ στην κριτική επιτροπή, το φως των προβολέων πέφτει επάνω στους συμμετέχοντες. Υπάρχει talent development, δίνουμε στα παιδιά όσα εφόδια μπορούμε για να τα βοηθήσουμε να φτάσουν στο πολυπόθητο έπαθλο, που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Εχουμε πολλά ταλέντα, δεν ήξερα ποιον να πρωτοδιαλέξω για την ομάδα μου».
Αν σου ζητούσα να συγκρίνεις τα παιδιά που έρχονται στο σόου με τον εαυτό σου στο ξεκίνημά του τι θα έλεγες;
«Υπάρχει ένα όπλο για τους νέους καλλιτέχνες σήμερα που είναι και δίκοπο μαχαίρι, εννοώ την πλατφόρμα TikTok, από την οποία έχουν αναδειχθεί πολλά μικρά αστέρια. Βλέπω ότι χάρη στην απήχηση που έχουν εκεί έρχονται με άλλον αέρα στην εκπομπή. Αισθάνονται ότι έχουν ήδη φτάσει κάπου και επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν την τηλεόραση ως ενισχυτικό παράγοντα. Αν πήγαινα σε ένα τάλεντ σόου στο ξεκίνημά μου μπορεί και να μου κόβονταν τα πόδια. Δεν το λέω ως κάτι απαραιτήτως καλό. Με προβληματίζει μόνο αυτή η σύντομη διάρκεια που είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας, τα βίντεο κάποιων δευτερολέπτων που γίνονται viral για να αντικατασταθούν γρήγορα από κάτι άλλο».
Πέρα από τραγουδιστής είσαι και δημιουργός. Σου επιτρέπει η αναγνωρισιμότητα να αποκτάς τις εμπειρίες που είναι αναγκαίες για να τροφοδοτείς την τέχνη σου;
«Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό. Μπήκαμε σε αυτόν τον χώρο – και σε αυτόν τον χορό – πολύ νωρίς, με μια αναγνωρισιμότητα στις μικρές ηλικίες αρχικά και σε ένα ευρύτερο κοινό στη συνέχεια. Αναρωτιέμαι συχνά αν έχω ζήσει αυτά που θα ήθελα να έχω ζήσει προκειμένου να λαμβάνω τα ερεθίσματα που χρειάζομαι για να γράψω τραγούδια. Eχω τις εμπειρίες μου φυσικά, αλλά συνεχώς αναζητώ καινούργιες και κάποιες φορές έρχομαι αντιμέτωπος με περισπασμούς όπως το “να βγούμε μια φωτογραφία;” ή “είσαι ο καλύτερος, είσαι θεός”. Κι από εκεί που είσαι καλλιτέχνης γίνεσαι σελέμπριτι, κάτι τελείως βαρετό. Η λύση που έχω βρει είναι να μη συχνάζω σε mainstream στέκια, χωρίς φυσικά να τα σνομπάρω. Δεν θέλω να είμαι στο επίκεντρο της προσοχής για λάθος λόγους».
Δεν έχεις διστάσει στο παρελθόν να πάρεις ξεκάθαρη θέση σε ζητήματα που πολώνουν, όπως το εμβόλιο για παράδειγμα. Ποια είναι η πυξίδα σου; Που τοποθετείσαι όσον αφορά το δίπολο αριστερά – δεξιά;
Κάποιοι με αποκαλούν δεξιό, αλλά δεν είμαι. Ανήκω στον κεντρώο χώρο. Φοβάμαι πως σήμερα υπάρχουν στους κόλπους της αριστεράς στοιχεία που αλλοιώνουν το νόημά της. Παρατηρούμε συχνά έναν τρελό ακτιβισμό που ξεκινάει πάντα με το δεδομένο ότι εμείς έχουμε δίκιο, το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα. Κάποιοι πάνε να κουβαλήσουν με το ζόρι έναν σταυρό που δεν είναι δικός τους.
Δεν μπορείς να παλεύεις τους αγώνες των άλλων, είναι σαν να τους χειραγωγείς, να τους ευνουχίζεις και, τελικά, να τους σαμποτάρεις. Έχω πολύ ισχυρό το αίσθημα του δικαίου μέσα μου. Υπάρχουν κάποιες αξίες στη ζωή μου που τις θεωρώ πολύ βασικές: η ευγένεια, η καλοσύνη, το να μην καταπατάς την ελευθερία του άλλου, το να σέβεσαι τα όριά του. Δεν μπορώ να βλέπω την αδικία γύρω μου. Γιατί αν δεν την αντιμετωπίσεις γρήγορα, εξαπλώνεται.
Χρήστο, τελικά σου αρέσουν οι συνεντεύξεις;
Μου είναι πολύ δύσκολο να μοιράζομαι τον εσωτερικό μου κόσμο, ειδικά μέσω του προφορικού λόγου που εκ των πραγμάτων είναι αφρόντιστος σε σύγκριση με τον γραπτό. Δεν θέλω να πληγώνεται κανένας από αυτά που λέω και όταν έχεις άποψη και δημόσιο βήμα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.
Η προσπάθεια να εξισορροπήσω αυτά που σκέφτομαι πολλές φορές με κάνει να ακούγομαι μη αυθεντικός. Δεν θέλω να είμαι αυτό το καθωσπρέπει παιδί, το μισώ αυτό το παιδί, αλλά δεν θέλω να στεναχωριούνται οι άλλοι από κάτι που είπα.
