Η Χριστίνα Κοντοβά περνάει ξέγνοιαστες στιγμές μαζί με τον Τζώνη Καλημέρη και τη μικρή Έιντα στα χιόνια. Η σχεδιάστρια μόδας περνάει μια από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωής της μαζί με την κόρη της.
Η Χριστίνα Κοντοβά που βρισκόταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ουγκάντα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της υιοθεσίας, βρίσκεται στην Ελλάδα με το κοριτσάκι της και δεν χορταίνει να κάνει μαζί της εξορμήσεις προκειμένου η μικρή να γνωρίσει τη χώρα και τις ομορφιές της.
Έτσι οι τρεις του αποφάσισαν να επισκεφθούν έναν χειμερινό προορισμό. Η ίδια μοιράστηκε μερικές φωτογραφίες και βίντεο στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagtam από τον Παρνασσό. Στα σχετικά στιγμιότυπα τη βλέπουμε με την μικρή Έιντα να παίζει στο χιόνι, φτιάχνοντας έναν χιονάνθρωπο.
Να θυμίσουμε ότι Χριστίνα Κοντοβά επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα, έχοντας ολοκληρώσει τη διαδικασία της υιοθεσίας στις αρχές Δεκεμβρίου. «Μετά από 2 χρόνια προετοιμασίας, 13 μήνες στην Ουγκάντα και την ολοκλήρωση της υιοθεσίας είμαστε επιτέλους σπίτι μας. Αν και το σπίτι μας είναι αυτή η αγκαλιά από την πρώτη μέρα…», είχε αναφέρει τότε στην ανάρτησή της στο Instagram συγκινώντας για την ολοκλήρωση του σκοπού της και τον νέο κύκλο ζωής που ξεκινούσε για μητέρα και κόρη.
Η απόφασή της να προχωρήσει σε υιοθεσία
Η Χριστίνα Κοντοβά είχε μιλήσει στην ελληνική έκδοση της Vogue για την απόφασή της να υιοθετήσει. «Δεν είχε να κάνει με το αν μπορώ να γεννήσω η ίδια ένα παιδί. Δεν προηγήθηκαν αποτυχημένες εξωσωματικές. Η άποψή μου είναι ότι, αφού υπάρχουν παιδιά χωρίς οικογένεια, γιατί να μην τους την προσφέρουμε; Έπαιξαν ρόλο και τα ταξίδια μου στην Αφρική, δύο εκ των οποίων με την Actionaid. Στη δεύτερη αποστολή, που ήρθα σε επαφή με τα παιδιά, μου γεννήθηκε έντονα η επιθυμία της υιοθεσίας», είχε εκμυστηρευτεί.
Στην ίδια συνέντευξη είχε πει: «Τα τελευταία χρόνια δεν ήθελα να γίνω μητέρα. Έλεγα ότι κατάφερα να στήσω τη δουλειά μου, να κατακτήσω τα όνειρά μου και να φτάσω μέχρι εδώ μόνη μου. Μόχθησα και τώρα θέλω να χαρώ, να ξεκουραστώ. Μου φαινόταν βουνό το να έχω παιδί, το σκεφτόμουν σαν εμπόδιο. Ίσως να ήταν και από φοβία, επειδή είχα δύο αποτυχημένες εγκυμοσύνες γύρω στα 35. Είχα πει ότι δεν είναι για μένα αυτό. Μετά άρχισα να σκέφτομαι ότι τίποτα δεν είναι ωραίο αν δεν το μοιράζεσαι, ότι ένα παιδί θα μου έδινε περισσότερη χαρά, δεν θα μου την έκλεβε. Άλλαξα, αναθεώρησα».
