Η Μπέλα Χαντίντ είναι ένα από τα πιο ακριβοπληρωμένα μοντέλα της γενιάς της. Η αδερφή της Τζίτζι Χαντίντ συνεργάζεται ήδη με τους μεγαλύτερους οίκους μόδας στον πλανήτη, ενώ μεταξύ άλλων είναι η «μούσα» της Donatella Versace αλλά και του Jeremy Scott του οίκου Moschino.
Ωστόσο, επειδή ότι λάμπει δεν είναι χρυσός η Μπέλα Χαντίντ δεν ήταν αυτό που λέμε καλλονή από τα γενοφάσκια της. Στο Γυμνάσιο, η Μπέλα άρχισε να έχει έναν συνδυασμό σωματικών και ψυχιατρικών συμπτωμάτων, όπως άγχος, εξάντληση, κακή εστίαση, πονοκεφάλους, πόνους στα κόκαλα – συμπτώματα της νόσου του Lyme, από την οποία υποφέρουν η μητέρα και ο αδερφός της. Έχει επίσης διαγνωστεί με μια παρασιτική λοίμωξη των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στα εφηβικά της χρόνια, καθώς η μητέρα της εξερευνούσε τις μεθόδους ολιστικής ιατρικής για τη δική της νόσο, η Μπέλα άρχισε να λαμβάνει υπεριώδη ακτινοβολία και θεραπεία με όζον—δύο αναπόδεικτες εναλλακτικές θεραπείες για φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως η Lyme. Στα 20 της, διαγνώστηκε με υποθυρεοειδισμό και ξεκίνησε ορμονική υποκατάσταση.
Τώρα σε νέα της συνέντευξη, αποκαλύπτει κι άλλο ένα μυστικό της. Η Μπέλα εξήγησε πως όταν ήταν έφηβη υποβλήθηκε σε επέμβαση πλαστικής χειρουργικής. Πιο συγκεκριμένα, το 25χρονο μοντέλο αποκάλυψε ότι έχει μετανιώσει για εκείνη την απόφαση. Η Μπέλα είπε στη Vogue ότι έκανε μια επέμβαση στη μύτη όταν ήταν 14 χρόνων. Μάλιστα τόνισε: «Μακάρι να είχα κρατήσει τη μύτη των προγόνων μου. Νομίζω ότι θα τη συνήθιζα με τα χρόνια. Είμαι σίγουρη ότι όταν μεγαλώσεις δεν φαίνεσαι όπως στα 13 σου, σωστά; Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ filler. Ας βάλουμε ένα τέλος σε αυτό. Δεν έχω κανένα θέμα με αυτό, αλλά δεν είναι για μένα. Όποιος πιστεύει ότι έχω κάνει lifting στην περιοχή γύρω από τα μάτια μου θέλω να τον ενημερώσω πως είναι ταινία προσώπου! Το πιο παλιό κόλπο».
«Ήμουν η πιο άσχημη αδερφή. Ήμουν η μελαχρινή. Δεν ήμουν τόσο cool όσο η Τζίτζι, ούτε τόσο εξωστρεφής», θυμάται η Μπέλα Χαντίντ. «Αυτό θυμάμαι πως έλεγαν οι άνθρωποι για μένα. Και δυστυχώς όταν ακούς την ίδια ατάκα τόσες φορές, καταλήγεις να τις πιστεύεις. Πάντα αναρωτιέμαι, πώς ένα κορίτσι με απίστευτες ανασφάλειες, άγχος, κατάθλιψη, προβλήματα εικόνας σώματος, προβλήματα διατροφής, που μισεί να το αγγίζουν, αποφάσισε να μπει στον χώρο του modelling. Όμως με τα χρόνια έγινα καλή ηθοποιός. Έβαλα ένα πολύ χαμογελαστό πρόσωπο ή ένα πολύ δυνατό πρόσωπο. Πάντα ένιωθα ότι είχα κάτι να αποδείξω. Οι άνθρωποι μπορούν να πουν οτιδήποτε για το πώς φαίνομαι, για το πώς μιλάω, για το πώς ενεργώ. Αλλά σε επτά χρόνια δεν έχασα ποτέ δουλειά, ούτε ακύρωσα μια δουλειά, άργησα σε μια δουλειά. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να πει ότι έφτασα εδώ χωρίς κόπο».
