Στην εκπομπή «Καλύτερα αργά» βρέθηκε το βράδυ της Τετάρτης 19/11 η Άννα Παντζέλη, σε μια συνέντευξη όπου μίλησε ανοιχτά για τη διαδρομή της, την καταγωγή της από την Κρήτη, την περιπέτεια της υγείας της, αλλά και την περίοδο που εργάστηκε ως καθαρίστρια.
Ξεκινώντας η Άννα Παντζέλη γύρισε πίσω στα παιδικά της χρόνια στα Χανιά, μιλώντας με νοσταλγία για τον τόπο όπου μεγάλωσε: «Θυμάμαι τα Χανιά πιο έντονα απ’ όλα. Την παιδική μου ηλικία εκεί. Όσοι έχουμε απομείνει, τα θυμόμαστε όλα· μέρες, μήνας, ατμόσφαιρα. Η Κρήτη, ειδικά τα παράλια, είναι άνθρωποι που θα σε δουν και θα σε αγκαλιάσουν. Μεγάλωσα στη Νέα Χώρα, δίπλα στο κολυμβητήριο. Δεν είχαμε πολλά, αλλά είχαμε ανθρώπους.
«Ο παππούς έλεγε: “Το πιστόλι το κρύβεις. Αν το φοράς, αργά ή γρήγορα θα σκοτώσεις»
Θυμάμαι τον παππού μου, τον πατέρα μου. Τα όπλα των παλιών Κρητικών στην οικογένεια. Δεν υπάρχει κρητική οικογένεια χωρίς παλιό όπλο, τουλάχιστον τότε. Οι νέοι όχι, ο αδερφός μου δεν ασχολείται. Αλλά οι παλιοί… Ο παππούς έλεγε: “Το πιστόλι το κρύβεις. Αν το φοράς, αργά ή γρήγορα θα σκοτώσεις”. Και είχε λογική. Βγαίνεις στο δρόμο, ένας θα σου πει κάτι, ένας άλλος κάτι άλλο. Και ο πιο ήρεμος μπορεί να αλλάξει», είπε η Άννα Παντζέλη.
«Πατάνε όμως πάνω στη βεντέτα για να κρύψουν άλλες διαφορές»
Στη συνέχεια, στάθηκε στο ζήτημα της βεντέτας και στον τρόπο που, όπως τόνισε, ορισμένοι την επικαλούνται μέχρι σήμερα για να καλύψουν άλλες αντιπαλότητες: «Λένε ότι δεν υπάρχουν πια. Πατάνε όμως πάνω στη βεντέτα για να κρύψουν άλλες διαφορές. Το ξέρουμε όλοι. Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν 152 χρόνια σε εργατοώρες και δεν μπορούν να πάρουν αμάξι πάνω από 25.000 ευρώ, κι αλλού οικογένειες με επτά αυτοκίνητα.
Το ίδιο δεν λένε και στη Μάνη; Έτσι τα κουβάλησαν. Απλά πράγματα. Αλλά οι νέοι δεν πρέπει ούτε να τα φοράνε ούτε να τα δείχνουν στα πανηγύρια. Θες να έχεις ένα όπλο του ’40 ή του 1913; Κράτα το σαν κειμήλιο. Δεν μιλάμε για καλάσνικοφ. Αν κρατάς καλάσνικοφ, κάτι φοβάσαι, κάτι θέλεις να προστατεύσεις. Εγώ δεν κυκλοφορώ με όπλο».
«Ψηλαφίζοντας το στήθος μου βρήκα κάτι… ούτε σαν τον σπόρο σουσαμιού»
Η ηθοποιός μίλησε και για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε: «Ψηλαφίζοντας το στήθος μου βρήκα κάτι… ούτε σαν τον σπόρο σουσαμιού. Και λέω “μπα, ιδέα μου”. Και κάθε μέρα το ένιωθα ότι μεγαλώνει και λέω “πού θα πάω να πω τι; Ο κόσμος πέθαινε, με τα φορτηγά έπαιρναν τους νεκρούς, και θα πάω εγώ να πω ότι έχω καρκίνο;”», είπε μεταξύ άλλων.
«Είχα στο μυαλό μου μόνο αυτό που μου είχε πει η μαμά μου: να μην γίνω πόρνη και έμπορος ναρκωτικών»
H Άννα Παντζέλη αναφέρθηκε και στην περίοδο που αναγκάστηκε να εργαστεί ως καθαρίστρια: «Το 2014 δούλεψα ως καθαρίστρια. Είχα στο μυαλό μου μόνο αυτό που μου είχε πει η μαμά μου: να μην γίνω πόρνη και έμπορος ναρκωτικών. Μια φίλη μου ήθελε γυναίκα και της είπα “θα έρθω εγώ”. Δεν ήμουν συνηθισμένη στο καθάρισμα, αλλά τα έκανα όλα. Προέκυψαν και άλλα σπίτια, στο τέλος δεν προλάβαινα».
