Ο Ανδρέας Πάγκαλος εξηγεί µε σαφηνεια στο «S» τους λόγους για τους οποίους εντάχθηκε στη Ν.∆., παρότι είναι γιος του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Θόδωρου.
Το όνοµα Πάγκαλος µπορεί στη σύγχρονη Ιστορία να είναι συνδεδεµένο µε τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Θόδωρο, όµως στο παρόν τα πράγµατα έχουν εντελώς διαφορετικό χρώµα, και δη «γαλάζιο», καθώς ο γιος του ιστορικού «πράσινου» πολιτικού Ανδρέας Πάγκαλος είναι µέλος της Νέας ∆ηµοκρατίας από το 2019, και µάλιστα, σύµφωνα µε τα ρεπορτάζ, αναµένεται να πολιτευθεί µε την κυβερνώσα παράταξη στην Ανατολική Αττική. Σήµερα, ο εξαιρετικά δραστήριος Ανδρέας Πάγκαλος µιλάει ανοιχτά στο «S» για τα πολιτικά του «πιστεύω», για τον τρυφερό και χιουµορίστα πατέρα του, ενώ αποκαλύπτει τον ρόλο της µητέρας του, την πρώτη γνωριµία του µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στα 16 του, αλλά και την προσωπική του ζωή και τον αγαπηµένο του Ολυµπιακό.
Πώς βρεθήκατε στη Ν.∆.; Σας είδαµε να υποδέχεστε τον Ανδρέα Λοβέρδο. Πώς σας φάνηκε η απόφασή του να έρθει στη Νέα ∆ηµοκρατία;
Ηµουν πάντα υπέρµαχος της ελευθερίας της οικονοµίας, διάβασα φιλοσοφία, Ανταµ Σµιθ και Μαρξ µικρός, γρήγορα κατάλαβα ότι είµαι φιλελεύθερος και η Ν.∆. παραδοσιακά υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά και τη µείωση της κρατικής παρέµβασης στην οικονοµία. Ο Ανδρέας έχει πολλά να προσφέρει στη χώρα, σε αντίθεση µε την τωρινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία προτάσσει την ανευθυνότητα, καθώς θεωρεί πως η ακυβερνησία αποτελεί τη λύση για τον τόπο. Εχει σηµαντική αξία η κυβερνητική σταθερότητα για την οικονοµία, προσφέρει ασφάλεια, προβλεψιµότητα.
Ο πατέρας σας τι σας έλεγε; Είχε ψηφίσει ποτέ Νέα ∆ηµοκρατία;
Ο πατέρας µου επικροτούσε την επιλογή µου να γραφτώ στη Ν.∆. Ο ίδιος είχε ψηφίσει Ν.∆. τρεις φορές. Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι µετακινήθηκε ο πατέρας µου – το ΠΑΣΟΚ έχει εγκαταλείψει οριστικά τον χώρο του Κέντρου. Παρακολουθούσα από παιδί το κανάλι της Βουλής µε ιδιαίτερο ζήλο και ξεχώριζα τότε τη Ν.∆. ως το κόµµα που µπορεί να δώσει πρακτικές λύσεις σε προβλήµατα και που ευθυγραµµίζεται µε τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Θέλετε να ασχοληθείτε µε την πολιτική;
Θέλω να ασχοληθώ µε την πολιτική, γιατί έχω µια προσωπική ανάγκη να προσφέρω στη χώρα µου. Από πάντα είχα το µικρόβιο της πολιτικής στο αίµα µου. Μάλιστα, θυµάµαι, παιδάκι πήγαινα στη Βουλή µε τον πατέρα µου και 8-9 χρόνων µπορούσα να αναγνωρίσω τις βασικές φυσιογνωµίες, όπως ο Βενιζέλος ή η Ντόρα. Αυτή τη στιγµή, όµως, το µικρόβιο αυτό είναι σε καταστολή, γιατί έχω άλλες προτεραιότητες, όπως δουλειά και σπουδές. Σταδιακά θα το δω πιο στοχευµένα. Αν και δεν το σκέφτοµαι τώρα, πάντα πιστεύω ότι οι καταστάσεις µπορεί να αλλάξουν και οι ευκαιρίες να παρουσιαστούν.
Πώς ήταν ο Πάγκαλος ως πατέρας; Εχουµε µια εικόνα ανθρώπου ιδιαίτερα χειµαρρώδους, αλλά και πολύ µορφωµένου συνάµα. Μιλήστε µας για τη σχέση σας.
Είχα το προνόµιο να τον χαρώ σε στιγµές που ήταν πλέον αποφορτισµένος από τις ευθύνες. Οταν ήταν στην πολιτική, η αλήθεια είναι ότι τον είχα στερηθεί αρκετά – νοµίζω, όλα τα παιδιά των πολιτικών έχουν το ίδιο παράπονο. Πάντως, ο χρόνος που περνούσα µαζί του, αν και λίγος, ήταν πάντοτε ποιοτικός. Τα χρόνια της πολιτικής ο πατέρας µου είχε ένταση, πάντα όµως, όταν έµπαινε στο σπίτι, άφηνε την ένταση έξω από την πόρτα, δεν τη µετέφερε στην οικογένεια. Μου αρέσει που ξέρω σε κάθε ερώτηση πώς θα απαντούσε. Ηταν τρυφερός πατέρας και αυστηρός µε τον τρόπο του, γιατί ήθελε εγώ και ο αδελφός µου να είµαστε επιµελείς και τακτοποιηµένοι στις καθηµερινές υποχρεώσεις. Για εµένα πάνω από όλα ήταν ο πατέρας µου, όχι ο πολιτικός.
Εχετε βιώσει bullying λόγω του πατέρα σας; Τι σας λένε;
Εχω δεχτεί πολλά κακόβουλα σχόλια. Αδιαφορώ εντελώς και το ίδιο έκανε και ο πατέρας µου, ο οποίος µου εµφύτευσε από νωρίς ότι πρέπει να «χτίσω» γερό στοµάχι για να αντέχω και να προσπερνώ τις κακίες. Ο πατέρας µου έχει αφήσει το δικό του στίγµα στην πολιτική, αλλά εγώ ακολουθώ το δικό µου µονοπάτι. Πιστεύω ότι η πολιτική δεν είναι κληρονοµική. Η δική µου συµµετοχή σε αυτήν δεν είναι αποτέλεσµα της οικογενειακής µου κληρονοµιάς, αλλά της προσωπικής µου ανάγκης να προσφέρω. Είµαι περήφανος για την οικογένειά µου, αλλά θέλω να διαγράψω τη δική µου πορεία.
Τι σας λείπει από εκείνον; Προλάβατε να του πείτε όσα θέλατε;
Μου λείπουν το αστείρευτο χιούµορ του και οι ιστορίες που του άρεσε να διηγείται φωναχτά, να γελάει µε την καρδιά του. Είχε έναν µοναδικό τρόπο να δίνει ζωή ακόµα και στις πιο απλές στιγµές. Στη δεύτερη ερώτηση, ναι, πρόλαβα να του τα πω όλα.
Η σχέση σας µε τη µητέρα σας ποια είναι;
Η µητέρα µου είναι µια ισχυρή προσωπικότητα και ένας πολύ ζεστός άνθρωπος. Εχουµε άριστη σχέση, µας κράτησε όλα τα παιδιά γειωµένα και µε συµβουλεύει λέγοντάς µου ότι η πολιτική και η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα εργαλείο για να βοηθάµε τον κόσµο.
Πώς γνωρίσατε τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Γνώρισα τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο σχολείο µου, όταν είχε έρθει για να ρωτήσει τους καθηγητές για τα παιδιά του. Του είπα ότι τον πιστεύω και ότι του εύχοµαι να γίνει πρωθυπουργός και, επίσης, πως θεωρώ ότι εκφέρει πιο σοβαρό και τεκµηριωµένο λόγο από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Ηµουν αγχωµένος όταν πήγα να του µιλήσω, γιατί ήµουν µόλις 16 χρόνων, αλλά εκείνος µε έκανε να νιώσω άνετα, γιατί ήταν πολύ προσιτός και απλός.
Ασχολείστε πολύ έντονα µε τη «Synergia». Τι ακριβώς είναι;
H «Synergia» είναι think tank ως πρωτοβουλία νέων ανθρώπων επαγγελµατιών και επιστηµόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, µε στόχο να συµβάλει στον δηµόσιο διάλογο και να παραγάγει συγκεκριµένες προτάσεις διακυβέρνησης σε διάφορους κρίσιµους τοµείς, όπως η οικονοµία, η ενέργεια, το ∆ηµογραφικό, το κοινωνικό κράτος, οι θεσµοί και η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Θεωρώ ότι δείκτης της επιτυχίας µας είναι πως προτάσεις µας ενσωµατώνονται στο κυβερνητικό πρόγραµµα και έχουµε πολύ µεγάλη συµµετοχή. Και θεωρώ ότι σιγά-σιγά πρέπει να δοθεί πιο ενεργός ρόλος στους νέους. Χρειαζόµαστε φρεσκάδα µαζί µε την εµπειρία των παλαιοτέρων, θεωρώ ότι είναι το κατάλληλο κράµα που χρειάζεται στην πολιτική σήµερα. ∆εν γίνεται οι νέοι να συµπληρώνουν απλώς τα ψηφοδέλτια τελευταία στιγµή.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας τραγουδιστές και ποιο τραγούδι σάς αρέσει περισσότερο;
Μαζωνάκης και Μητροπάνος. Αγαπηµένο κοµµάτι, η «Ρόζα». Είναι πραγµατικά τροµερή η ερµηνεία του Μητροπάνου. Η «Ρόζα» δεν είναι απλώς ένα όνοµα – γίνεται σύµβολο για τη γυναίκα, την απώλεια, το πάθος. Είναι ένα τραγούδι που σε πιάνει από την ψυχή και σε αναγκάζει να νιώσεις.
Αγαπηµένη οµάδα;
Ολυµπιακός είµαι, πολύ Ολυµπιακός. Πάω «Γ. Καραϊσκάκης» και ΣΕΦ και αγαπηµένος παίκτης ασφαλώς ο Ποντένσε.
Κλείνοντας, δεν µπορώ να µη σας ρωτήσω για την ιστορική δήλωση του πατέρα σας «Μαζί τα φάγαµε». Πώς τη σχολιάζετε;
Αυτά είναι περσινά, ξινά σταφύλια. Ζούµε στο σήµερα, δεν µου αρέσει γενικώς η παρελθοντολογία, το να µιλάµε σχετικά µε το παρελθόν.
