Προσγειωμένος, μοναδικός, καινοτόμος. Στις 27 Αυγούστου μπαίνει στην έβδομη δεκαετία της ζωής του. Με τις ξέφρενες νύχτες στα κλαμπ της Νέας Υόρκης και το θρυλικό Studio 54 να ανήκουν οριστικά στο παρελθόν για τον διάσημο σχεδιαστή και σκηνοθέτη. Ο ίδιος προτιμά τη ζεστασιά του σπιτιού , πάντα με τη συντροφιά των δύο αγαπημένων του ανθρώπων του επί 35 χρόνια αγαπημένου του και του εννιάχρονου γιου τους.
O Thomas Carlyle Ford γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1961 στο Τέξας των ΗΠΑ. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο προάστιο Σαν Μάρκος του Όστιν. Από μικρό παιδί αποδείχτηκε έντονη καλλιτεχνική φύση. Έτσι, στα 6 του χρόνια άλλαζε ήδη τη διαρρύθμιση των επίπλων στο σπίτι, ενώ η μητέρα του Σίρλεϊ ζητούσε τη γνώμη του για τα μαλλιά της και τα παπούτσια της. Στα 11 του μαζί με τους γονείς του μετακόμισαν στη Σάντα Φε στο Μεξικό. «Έκανα σεξ πρώτη φορά στα 14. Είχα κορίτσι στο Λύκειο που είχε μείνει έγκυος δύο φορές όσο ήμασταν μαζί. Εκείνο τον καιρό, τη δεκαετία του ’70, η έκτρωση ήταν ένα είδος αντισύλληψης και νομίζω ότι στα περισσότερα Λύκεια τότε ήταν κάτι που συνέβαινε αρκετά συχνά. Σίγουρα δεν θα έκανα το ίδιο αν κάτι τέτοιο συνέβαινε σήμερα και ήμουν με κάποια ακόμα και ως έφηβος» έχει δηλώσει για την εποχή της νεότητάς του. Πέντε χρόνια αργότερα γράφτηκε στο κολέγιο Bard, ενώ λίγο μετά φοίτησε σε πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης σπουδάζοντας Ιστορία της Τέχνης. «Ένας τύπος από την τάξη μου ήρθε και με ρώτησε αν θα ήθελα να πάω σε ένα πάρτι. Μας πήγε στο Studio 54 – εκεί ήταν και ο Άντι Γουόρχολ. Ακόμα και σήμερα τρέμω όταν ακούω την Ντόνα Σάμερ γιατί είναι η μουσική από τα χρόνια της ενηλικίωσής μου» έχει πει ο ίδιος. Στη Νέα Υόρκη ήταν που πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Εμφανίστηκε ως μοντέλο ταυτόχρονα σε δώδεκα καμπάνιες καταφέροντας να μαζέψει αρκετά χρήματα. Στη συνέχεια γράφτηκε στην περίφημη σχολή σχεδίου Parsons, σπουδάζοντας σχέδιο και αρχιτεκτονική, ενώ έναν χρόνο πριν από την αποφοίτησή του βρέθηκε στο Παρίσι να κάνει την πρακτική του στο
γραφείο Τύπου του οίκου Chloé.
Η σεξουαλική επανάσταση
«Δεν ξέρω αν είμαι bisexual, αλλά ξέρω ότι δεν είμαι ολοκληρωτικά ομοφυλόφιλος. Το κόνσεπτ της σεξουαλικότητάς μου δεν είναι γραμμένο σε πέτρα. Ζω με τον άντρα μου, τον Ρίτσαρντ, πάρα πολλά χρόνια, τον αγαπώ και είμαι πιστός – οπότε δεν κοιμάμαι με γυναίκες αυτή την περίοδο της ζωής μου. Αν όμως ήμουν μόνος μου, δεν είμαι σίγουρος, γιατί υπάρχουν πολλές γυναίκες που με ελκύουν. Ας πούμε ότι είμαι 65% gay και 35% straight. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σέξι από έναν άντρα ή μια γυναίκα που σε κοιτάζει στα μάτια όσο σου μ λάει και που ξέρει πώς να σε ακούει πραγματικά. Είναι ένα σπάνιο είδος παρουσίας το οποίο βρίσκω πολύ σέξι» έχει εξομολογηθεί στο παρελθόν αναφερόμενος στις σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Η γνωριμία ζωής στο ασανσέρ
«Ο Ρίτσαρντ είναι το δικό μου επίτευγμα στη ζωή για το οποίο νιώθω τόσο υπερήφανος. Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι θα έμεναν έκπληκτοι ακούγοντάς με να λέω ότι τα ρούχα δεν είναι τόσο σημαντικά. Πραγματικά, είναι υπέροχα, μπορείς να τα απολαμβάνεις, αλλά ξέροντας ποια είναι η ουσιαστική τους σημασία» έχει πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ενώ συνεχίζοντας για τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, τον Ρίτσαρντ Μπάκλεϊ, έχει τονίσει: «Ήταν κυριολεκτικά έρωτας με την πρώτη ματιά. Την πρώτη φορά που κοίταξα τα μάτια του φρίκαρα. Σχεδόν δεν μπορούσα να τον κοιτάω. Υπήρχε κάτι στα μάτια του που έλεγε ότι θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας μαζί. Ήταν υπέροχο αλλά πολύ τρομακτικό. Μπορεί να δεις κάποιον και να νιώσεις ότι τον ξέρεις από πάντα. Έχει τα πιο άγρια μάτια, σαν ένα σκυλί χάσκι. Δεν είναι μπλε, δεν είναι γκρι, έχουν ένα χρώμα που δεν έχεις ξαναδεί, σαν ασημί». Το ζευγάρι είναι μαζί εδώ και 35 χρόνια, με τον 73χρονο σήμερα Μπάκλεϊ να έχει εργαστεί για πολλές δεκαετίες ως δημοσιογράφος μόδας αλλά και ως πρώην διευθυντής της αντρικής Vogue. Οι δυο τους γνωρίστηκαν σε επίδειξη μόδας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1986 και το μόνο που χρειάστηκε στην περίπτωσή τους ήταν μια τυχαία συνάντηση στο ασανσέρ. «Κοιταχτήκαμε και μέσα σε έναν μήνα ζούσαμε μαζί. Είμαστε μαζί από τότε. Είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργεί με το ένστικτο αλλά ταυτόχρονα λογικός. Βρεθήκαμε μαζί σε ένα ασανσέρ, κατεβήκαμε 10 ορόφους. Ο Ρίτσαρντ ανοιγόκλεινε τα μάτια μου και μιλούσε πολύ. Θυμάμαι ότι κάθισα πίσω και απλά τον κοιτούσα και του μιλούσα. Από εκείνη τη στιγμή που έφτασε το ασανσέρ στο ισόγειο σκέφτηκα ότι “αυτός είναι ο ένας και μοναδικός για μένα”. Ήταν τόσο όμορφος και σίγουρος για τον εαυτό του που αυτό τον καθιστούσε σχεδόν απρόσιτο» έχει παραδεχτεί για την αρχή του έρωτά τους ο καταξιωμένος σχεδιαστής μόδας. Εκείνη την εποχή ήταν μόλις 25 ετών και ο Ρίτσαρντ 38. Όπως όλες οι σχέσεις, ήταν και αυτή μια σχέση με πολλές ευτυχισμένες στιγμές αλλά και αρκετές δυσκολίες. «Τρία χρόνια αφότου ξεκινήσαμε να ζούμε μαζί ο Ρίτσαρντ διαγνώστηκε με καρκίνο. Εκείνη την περίοδο μας είχαν πει ότι μπορεί να είναι θανατηφόρος» έχει πει ο Tom Ford αναφερόμενος στο μακρινό 1989, όταν ο σύντροφός του είχε διαγνωστεί με καρκίνο στον λάρυγγα, τον οποίο και κατάφερε να νικήσει.
ερώτηση ποιο είναι το αγαπημένο του άρωμα, ο Tom Ford απάντησε: «Το πίσω μέρος του λαιμού του Ρίτσαρντ».
Γάμος και πατρότητα
Το 2014, ύστερα από σχεδόν τρεις δεκαετίες κοινής ζωής, αποφάσισαν να παντρευτούν. «Ο Ρίτσαρντ, ο σύντροφός μου, έχει περάσει επίσης δύσκολα στη ζωή του. Είμαστε τώρα πια παντρεμένοι κι αυτό είναι ωραίο. Γνωρίζω ότι μόλις νομιμοποιήθηκε στην Αγγλία ο γάμος ομοφυλοφίλων, το οποίο είναι υπέροχο. Παντρευτήκαμε στις ΗΠΑ» είχε δηλώσει ο σχεδιαστής τη συγκεκριμένη χρονιά, επιβεβαιώνοντας ότι είναι πλέον ένας παντρεμένος άντρας. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2012 γεννήθηκε και ο γιος τους Αλεξάντερ Τζον Μπάκλεϊ Φορντ μέσω παρένθετης μητέρας, γεγονός που ολοκλήρωσε την ευτυχία τους. Όπως είχε τονίσει ο ίδιος για εκείνη την περίοδο: «Αν έχω παιδί, κανείς δεν θα το μάθει μέχρι να γεννηθεί. Και σίγουρα δεν πρόκειται να το δει κανείς γιατί, σε καμία περίπτωση, δεν θα το χρησιμοποιούσα για εμπορικούς λόγους. Ίσως το δουν όταν γίνει 18 ετών γιατί θα το κρατήσω μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας». Σήμερα ο γιος τους είναι 9 ετών και μεγαλώνουν όλοι μαζί με φροντίδα, ενώ όπως αποκάλυψε ο σχεδιαστής αναφερόμενος στην καθημερινότητά τους εν μέσω καραντίνας: «Στο σπίτι μαγειρεύει ο Ρίτσαρντ ή παραγγέλνουμε απέξω… Ο γιος μας έχει δάσκαλο στο σπίτι».
Το είδωλο στον καθρέφτη
«Κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη με τον ίδιο τρόπο που κοιτάω ένα τζάκετ, ένα πλατό ή μια φωτογραφία. Είμαι επικριτικός. Έχω μια πολύ υποκειμενική ματιά του εαυτού μου και προσπαθώ να καταλάβω πώς μπορώ να δείχνω καλύτερα. Μπορεί αυτό να εκπλήσσει τους γύρω μου, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν κοιτάω τον εαυτό μου σκεπτόμενος ότι είμαι ακαταμάχητος» ήταν τα λόγια του ερωτώμενος για την εικόνα του στον κα- θρέφτη. Για την ιστορία, τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει σταματήσει το αλκοόλ και τη χρήση ναρκωτικών, ενώ όταν άφησε τον Gucci (το 2004), όπως είχε αποκαλύψει, φλέρταρε με την κατάθλιψη. Επίσης, απέχει και από το κάπνισμα, γεγονός που πιστεύει ότι αποτελεί ένα από τα μυστικά της νεότητάς του.
Χτίζοντας τον μύθο του
To 1988 αποδέχτηκε την πρόταση να αναλάβει τον οίκο Perry Ellis, στον οποίο βρισκόταν ήδη ως σχεδιαστής ο
Marc Jacobs. «Γνώριζα ότι αν ποτέ γινόμουν καλός σχεδιαστής, θα έπρεπε να αφήσω την Αμερική. Οι Ευρωπαίοι εκτιμούν το στυλ» είχε πει. Ύστερα από δύο χρόνια συνεργασίας με τον συγκεκριμένο οίκο μετακόμισε τελικά στο Μιλάνο, όπου ανέλαβε τη γυναικεία συλλογή του οίκου Gucci, ο οποίος τότε βρισκόταν ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία. Ο Tom Ford κατάφερε να φέρει έναν σωτήριο αέρα αισθησιασμού και πολυτέλειας στον ιταλικό οίκο μό- δας. Μέχρι το 1994 είχε γίνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Gucci, ενώ το διάστημα 1995-1996 οι πωλήσεις του οίκου γνώρισαν θεαματική αύξηση 90%, με έσοδα 4,3 δισ. δολάρια. Το 1999 ο Gucci αγόρασε τον Yves Saint Laurent,
με τον Tom Ford να αναλαμβάνει τα ηνία και του συγκεκριμένου οίκου, έως και το 2004, οπότε και αποχώρησε –για προσωπικούς και κυρίως οικονομικούς λόγους– δημιουργώντας το δικό του ομώνυμο brand με ρούχα, αξεσουάρ και καλλυντικά. «Συνειδητοποίησα ότι ίσως οι προτεραιότητές μου ήταν λάθος. Ξεκίνησα να βάλω και πάλι τη ζωή μου σε τάξη με έναν πιο λογικό τρόπο. Όταν έφυγα από τον Gucci, ξαφνικά ένιωσα ότι δεν είχα καμία ταυτότητα. Όλα τα πράγματα στα οποία στηριζόμουν απλά εξατμίστηκαν. Ο κινηματογράφος και το δικό μου, ομώνυμο brand ήταν ο τρόπος να βγω από αυτό το σκοτάδι» επισήμανε για την περίοδο της απομάκρυνσής του από τον ιταλικό κολοσσό μόδας. Για την ιστορία, μόνο το 2020 η σειρά ομορφιάς Tom Ford έφτασε σε κέρδη το 1 δισ. δολάρια.
Στις κινηματογραφικές αίθουσες
Εκτός από τη μόδα, το 2005 επεκτάθηκε και στον κινηματογράφο, δημιουργώντας την εταιρεία παραγωγής Fade to Black. «Είναι ωραίο να μεταπηδάς σε μια άλλη βιομηχανία. Είναι υπέροχο να μπορείς να ονειρεύεσαι κάτι άλλο. Μειώνει το στρες με έναν τρελό τρόπο γιατί το μυαλό σου μπορεί να παρασυρθεί στη φαντασία τού τι μπορείς να δημιουργήσεις» είχε πει για τη νέα του επαγγελματική ενασχόληση. Τo 2009 ανέλαβε τη σκηνοθεσία της ταινίας Ένας άντρας μόνος και το 2016 έκανε τη δεύτερη σκηνοθετική του προσπάθεια με τα «Nυκτόβια πλάσματα». Μάλιστα, η συγκεκριμένη ταινία κέρδισε το βραβείο Grand Jury στο Φεστιβάλ Βενετίας. «Όταν ήμουν στον Gucci και
στον Saint Laurent, έβλεπα πάντα τον εαυτό μου ως έναν εμπορικό σχεδιαστή. Ήξερα ότι οι ιδέες μου έπρεπε να πουλάνε. Ο κινηματογράφος είναι το πρώτο απόλυτα εκφραστικό Μέσο που ασχολήθηκα ποτέ, για το οποίο είμαι και περισσότερο υπερήφανος στη ζωή μου. Βαθιά μέσα μου ήξερα ότι το είχα. Πρόκειται για μια διαδικασία κα- θαρής δημιουργίας» είχε διευκρινίσει ο Τοm Ford, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει έναν τρόπο ζωής μακριά από κοσμικότητες, με οδηγό του αυτή την «καθαρότητα» για την οποία μιλά συχνά στις συνεντεύξεις του.
Από το ΟΚ! που κυκλοφόρησε μαζί με «Τα Νέα» (21-27 Αυγούστου)
