Σε αναμνήσεις των εφηβικών του χρόνων ανατρέχει ο Jonathan Anderson μιλώντας για την κολεξιόν Άνοιξη-Καλοκαίρι 2022 του Loewe την οποία παρουσίασε προσφάτως σε δύο δεμένα βιβλία και αφίσες. Θυμάται ότι οι συμμαθητές του τον «κατέστρεψαν» όταν εμφανίστηκε σε εκδήλωση του γυμνασίου στη Βόρεια Ιρλανδία φορώντας πορτοκαλί τζάκετ και τιγρέ παντελόνια· αναγκάστηκε να επιστρέψει στην απαρατήρητη φανέλα του ράγκμπι. Η εμπειρία τον σφράγισε. «Βασικά, στο τέλος, ό,τι κάνω – ειδικά όσον αφορά τους άντρες και το φύλο – είναι μια αόριστη φαντασίωση του τι θα ήθελα να φοράω όταν σηκώνομαι το πρωί» εξομολογείται, μιλώντας στο AnOther.
Η τελευταία κολεξιόν του εξερευνά εκκεντρικότητες και ανησυχίες· «η ένδυση είναι θέατρο» επιμένει και παρομοιάζει τις θαρραλέες κρεασιόν με το «να βλέπεις έναν κροκόδειλο στον δρόμο». «Αυτό είναι που με εξιτάρει στη μόδα – εξακολουθούμε να μην αισθανόμαστε άνετα στην ιδέα του εκκεντρικού» επισημαίνει.
Σε ένα από τα δεμένα βιβλία, αυτές οι κρεασιόν απεικονίζονται σε μια σειρά κολάζ του David Sims – φωτογράφου που εδώ και καιρό είναι ήρωας του Anderson – που παραπέμπουν σε αφίσες και μπροσούρες για κλάμπινγκ στην Ίμπιζα τη δεκαετία του 1990. «Ήθελα αυτή την υπερ-ρεαλιστική προσέγγιση στο επιδειξιομανές αρσενικό» λέει, μιλώντας για την απόφασή του να γίνει με τον Sims η φωτογράφιση.
«Η μόδα έχει την ικανότητα να αλλάζει τη διάθεσή σου. Πραγματικά, κάτι κάνει στον κόσμο. Σκεφτόμουν τη φαντασίωση του να βγω έξω, αλλά όχι αναγκαστικά να το κάνω. Είμαστε σε αυτή την περίεργη στιγμή που μπορούμε αλλά επίσης δεν μπορούμε. Πια, δεν έχω ιδέα τι να φορέσω. Συνήθως, φοράω ένα navy jumper και τζην. Τώρα, αναρωτιέμαι αν υπάρχει ανάγκη να φορέσω χρώμα για να νιώσω ευτυχισμένος» παραδέχεται.
