Το Musée des Arts Décoratifs, στο Παρίσι, φιλοξενεί την πρώτη μεγάλη έκθεση στη Γαλλία για το διαχρονικό αριστούργημα «Ο μικρός πρίγκιπας» του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ Εξιπερί. Πρόκειται για ένα κλασικό βιβλίο που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 250 γλώσσες σε όλο τον κόσμο και έχει μεταφερθεί σε πολλές εκδοχές στο θέατρο, τον κινηματογράφο αλλά και την τηλεόραση.
Στην έκθεση «Á la Rencontre du Petit Prince» παρουσιάζονται πάνω από 600 έργα που υμνούν την πολύπλευρη προσωπικότητα του Αντουάν ντε Σαιντ Εξιπερί: συγγραφέας, ποιητής, αεροπόρος, εξερευνητής, δημοσιογράφος, εφευρέτης και φιλοσόφος.
«Για τους περισσότερους, “Ο μικρός πρίγκιπας” είναι ένα πολιτιστικό ορόσημο για τον καθένα. Πραγματικά πίστευα ότι υπάρχουν πολλά που κρύβονται πίσω από αυτό το πολύ διάσημο στάτους του βιβλίου και ότι υπήρχε μεγάλο περιθώριο για να εξηγήσει μια έκθεση πράγματα για τον Σαιντ Εξιπερί -το ποιος ήταν, τι βίωσε και πώς όλα αυτά κατέληξαν στον “Μικρό πρίγκιπα”» εξήγησε επιμελήτρια της έκθεσης Αν Μονιέρ Βανρίμπ σε συνέντευξή της στο Designboom.
«Για μένα ήταν επίσης πολύ σημαντικό να εξηγήσω ότι “Ο μικρός πρίγκιπας” γράφτηκε στις ΗΠΑ. Θα είναι μεγάλο σοκ για τον κόσμο να μάθει ότι ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία της γαλλικής λογοτεχνίας γράφτηκε στις ΗΠΑ. Είναι εμποτισμένο με πολλές ιδέες που ο Σαιντ Εξιπερί πήρε όντας στις ΗΠΑ, υπάρχουν πράγματα που δεν υπάρχουν πλέον στο βιβλίο που εκδόθηκε, αλλά στις σελίδες του χειρογράφου υπάρχουν πολλές αναφορές στο Μανχάταν. Ζούσε στη Νέα Υόρκη και έβαλε στον “Μικρό πρίγκιπα” πράγματα από τη Νέα Υόρκη… Στην έκθεση υπάρχει μεγάλη εστίαση στον Σαιντ Εξιπερί στις ΗΠΑ, γιατί το έγραψε στις ΗΠΑ και για το τι αυτό σημαίνει για τους Γάλλους αναγνώστες».
«Νομίζω ότι ο πιο σημαντικός χαρακτήρας είναι η αλεπού. Αυτό που η αλεπού προσπαθεί να μάθει στον μικρό πρίγκιπα, μπορείς να το διαβάσεις ως παιδί και να καταλάβεις ένα πράγμα, αλλά μπορείς να το διαβάσεις στα είκοσί σου, στα σαράντα σου, στα εξήντα σου, και πάντα θα βρεις κάτι καινούργιο. Τα τελευταία δύο χρόνια, διάβαζα σχεδόν κάθε εβδομάδα το “Ο μικρός πρίγκιπας” και η αλεπού πάντα μου έλεγε κάτι διαφορετικό» ανέφερε η Βανρίμπ.
«Για εκείνον είναι απλά μια άλλη γλώσσα. Κάποιες φορές, όταν γράφει ένα γράμμα και νιώθει ότι αυτός στον οποίο το στέλνει δεν θα κατανοήσει πλήρως αυτό που ήθελε να πει, ζωγραφίζει μια μικρή φιγούρα που λέει “είμαι πολύ σκεπτικός” ή, “είμαι πολύ λυπημένος”, κάτι σαν ένα κόμικ. Οπότε αυτό είναι ένα είδος άλλης γλώσσας που μπορεί να υπογραμμίσει τις λέξεις που προσπαθεί να πει» επισήμανε η επιμελήτρια της έκθεσης.
«Στα τελευταία γράμματά του γράφει σε έναν φίλο του λέγοντας “πιθανά πρόκειται να πεθάνω, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ να ζω σε μια κοινωνία του μέλλοντος”, αναφέροντας τα ρομπότ κλπ. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ επικριτικός αυτής της κοινωνίας που ως κινητήριο μοχλό έχει τη μαζική κατανάλωση και της απώλειας της ποίησης στον κόσμο… Αλλά νομίζω επίσης ότι θα ήταν πλήρως συνεπαρμένος από την τεχνολογική πρόοδο. Πρώτα απ’ όλα, τα πάντα γύρω από τη δυνατότητα να πετάμε – πραγματικά πίστευε ότι η πτήση θα έπρεπε να είναι κάτι στο οποίο να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι και ότι ο κόσμος θα έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει ταχύτερα. Θα ήταν πολύ χαρούμενος να δει πολύ κόσμο να έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει, πολύ περισσότερο από ό,τι όταν ζούσε» απάντησε στην ερώτηση για το ποια εξέλιξη του 21ου αιώνα θα προτιμούσε σήμερα.
Το μουσείο Musée des Arts Décoratifs, προσφέρει μια εισαγωγική «ξενάγηση» στην έκθεση «Συναντώντας τον “Μικρό Πρίγκιπα”».
