Ενώ το θρίλερ με την υπόθεση των θανάτων των τριών παιδιών στην Πάτρα βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο παππούς των τριών κοριτσιών που έχασαν τη ζωή τους στην Πάτρα, πατέρας της 33χρονης μητέρας, σπάει τη σιωπή του και μιλά στο Live News.
«Έχω χάσει τα παιδάκια μου τα οποία μου τα έχουν διαπομπεύσει. Μου έχουν, τρεις ψυχούλες μου τις έχουν διαπομπεύσει. Τι να κάνω εγώ τώρα; Πείτε μου τι να κάνω; Θα μου φέρει εμένα τα παιδάκια μου πίσω; Δεν μου τα φέρνει κανένας από αυτούς που βγαίνουν. Φωνάζει και ωρύεται η Ρούλα τόσο καιρό ότι, θα σας πω μόνο για τη Μαλένα, ότι πριν καταλήξει το παιδί μου είχε πάει η νοσηλεύτρια και είχε δώσει φάρμακο για το στομάχι. Οι δικαστές λοιπόν εκεί όλο το πάνελ, κάλεσαν αυτή τη νοσηλεύτρια να της κάνουν έστω μια ερώτηση; Κανένας δεν την κάλεσε να τη ρωτήσει αυτή ποτέ. Αλλά πάνε και ψάχνουν άλλα πράγματα ούτως ώστε να βγάλουν τη Ρούλα φόνισσα και δολοφόνισσα όπως την ανεβάζουν», αναφέρει αρχικά ο παππούς τον τριών παιδιών που πέθαναν το ένα μετά το άλλο στην Πάτρα.
Στην συνέχεια, ο πατέρας της Ρούλας δίνει απάντηση σχετικά με τα όσα έχουν ακουστεί αυτό το διάστημα. «Δεύτερον που θέλω να σας πω σε όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεύτερον βγήκαν και είπαν ότι έγινε ένας φιλικός αγώνας μεταξύ της Παναχαϊκής και των παλαίμαχων του εθνικού Πειραιώς. Ο αγώνας δεν ήταν μόνο για τη Τζωρτζίνα, ήταν και για το άσυλο ανιάτων. Τα γράφουν πάνω τα εισιτήρια του μπλοκ, αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Προ καιρού, από πρωτοβουλία, μία ή δύο κυρίες έκαναν κίνηση να ανοιχτεί λογαριασμός για τη Τζωρτζίνα και να βάζει ο κόσμος λεφτά. Τα παιδιά μου δεν το δέχτηκαν αυτό. Γιατί δεν είναι επαίτες. Δεν δεν έκανε τον αγώνα η Παναχαϊκή για να αγοράσει ο Μάνος μηχανή. Αυτά είναι στη φαντασία καθενός.
Εγώ το παιδί δεν ανέβαινα ποτέ επάνω να το δω γιατί δεν μου επιτρέπανε, γιατί και εγώ έχω ασθένειες και λόγω του κορονοϊού δεν επιτρέπαν σε άλλον εκτός από τη μάνα του. Που λένε όλοι ότι η μάνα του ήταν εκεί. Και φυσικά ήταν η μάνα του γιατί κάποιος έπρεπε να δουλέψει, να δώσει χρήματα και αυτός ήταν ο Μάνος. Δεν μπορούσε να ήταν όλη μέρα στο νοσοκομείο. Ποιος στη δική μας λαϊκή τάξη μπορεί να το αντιμετωπίσει χωρίς να δουλεύει; Εγώ δεν περιμένω απάντηση ούτε από την αστυνομία, ούτε από τους ιατροδικαστές. Σεβαστό, κάνουν το έργο τους. Εγώ μόνο τον Θεό ρωτάω: Γιατί. Γιατί; Τίποτα άλλο. Δεν ρωτάω, μόνο αυτό. Έχασα τρία παιδάκια, τρία εγγόνια, το καταλαβαίνετε; Δεν έχω άλλα.
Δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Στη δουλειά μας, ίσα που έχουμε την παρουσία μας εκεί γιατί πρέπει να δουλέψουμε. Το σπίτι μας είναι σαν νεκροταφείο. Ο κύριος Κατερινόπουλος, αν έχει πιο βάσιμες πληροφορίες, ας το δώσει στην Αστυνομία να το κοιτάξουν. Εγώ δεν είδα κάτι τέτοιο. Εγώ δεν πήγα να δω το παιδί μου γρατσουνισμένο. Εγώ πήγαινα να το φιλήσω κρύο. Γιατί πριν από λίγο έτρεχε και μου έλεγε «παππού» στην πλατεία. Έτρεχε σε όλους. Στην αγκαλιά μου, στον κουνιάδο μου, στη γυναίκα μου, σε όλους. Μιλάω για τη Τζωρτζίνα. Έφτασα σε σημείο να είμαι από κάτω κάτω να μην μπορώ να ανέβω πάνω να δω το παιδί μου. Και να πάω να το φιλήσω μετά κρύο. Για ποιες αμυχές να κάτσω εγώ να δω; Λίγη υπομονή δεν βλάπτει και λίγος σεβασμός. Όχι σε εμάς. Σε τρία παιδάκια που χαθήκαν. Ήταν δικά μας. Ελάτε στην ψυχολογία τη δικιά μας. Να βλέπουμε το παιδάκι μου στην τηλεόραση να χορεύει. Ελάτε στην ψυχολογία τη δικιά μας», λέει ο παππούς των τριών παιδιών που πέθαναν στην Πάτρα.
