«Ένα παιδί που απομακρύνεται από αυτό που ζει γιατί δεν το αντέχει. Ζωγράφισε δέντρο – κρεμάλα πάνω από παιδί που κάνει κούνια, δήθεν χαμογελαστό. Και μαύρισε ολόκληρο το κεφάλι ζωγραφίζοντας την μάνα», τόνισε η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, περιγράφοντας τα συμπεράσματα που κοινοποίησε από την πρώτη στιγμή βλέποντας τι είχε ζωγραφίσει η 9χρονη Τζωρτζίνα. «Μέσα στην καρδιά της ίδιας ζωγραφιάς, βρίσκεται ένα πουλί- άγγελος» που η παιδοψυχολόγος θεωρεί ότι είναι η αδερφή της Τζωρτζίνας, η Ίριδα, που πέθανε ενώ ήταν έξι μηνών. «Κατάλαβα ότι η Τζωρτζίνα είχε δει τον θάνατο της Ίριδας», τόνισε η Χριστίνα Μπογιατζή, μιλώντας στην εκπομπή «Συνδέσεις»
Η Χριστίνα Μπογιατζή είχε αναλύσει στο παρελθόν τις ζωγραφιές και είχε αναρτήσει την ερμηνεία της στα social media. Το γεγονός αυτό είχε μάλιστα προκαλέσει την οργή της μάνας της Ρούλας Πισπιρίγκου, η οποία το ίδιο βράδυ επικοινώνησε με την παιδοψυχολόγο, της ζήτησε να κατεβάσει την ανάρτηση και να ζητήσει και συγγνώμη.
«Μιλάμε για δύο ζωγραφιές, μία με μία καρδιά και μία που ένα παιδί κάνει κούνια, οι οποίες έχουν εσωτερική συνοχή, δηλαδή και στις δύο ζωγραφιές βλέπουμε φόβο, βλέπουμε ένα παιδί, το οποίο απομακρύνεται από αυτό που ζει», είπε χαρακτηριστικά η κυρία Μπογιατζή.
Λίγο μετά τη σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου, η παιδοψυχολόγος προχώρησε σε μία σοκαριστική ανάρτηση για την μητέρα των τριών παιδιών με τίτλο «Παμφάγο τέρας! Αγενεσία σπλάχνων».
Ολόκληρη η ανάρτηση της παιδοψυχολόγου:
Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ούτε η Μήδεια το φτάνει! Ποιο μυθιστόρημα να σε χωρέσει πια, ποιο θρίλερ!; Δεν είσαι μάνα, είσαι τέρας, το ξέρω αυτό το βλέμμα! Κοιτάς το θήραμα, όχι το παιδί. Ψάχνεις τροφή για το άδειο σου εγώ, σκοτώνεις για να φας. ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ Ω ΣΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΟΣΜΗ ΕΧΕΙΣ! Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ξεγελάς τους πάντες, είσαι φτιαγμένη από ψέμα, χαλασμένη για πάντα. Το ξέρω αυτό το βλέμμα, το επιτηδευμένο σου “τίποτα” που πείθει τους αδαείς, τους απαίδευτους και τους λίγους. Το ξέρω αυτό το βλέμμα γιατί μέσα του κρύβεις τη φρίκη του αδιανόητου, εκεί που σέρνεσαι, εκεί κρατάς πύλες σκότους και στο τέλος υποτιμάς την αλήθεια. Χρησιμοποίησες τη ζωή άλλων για να επιβεβαιώσεις το θάνατό σου! Άψυχη, ξέρω τί είσαι, είσαι ακόμα ένα καρφί πάνω στο σταυρό, είσαι το πύον στην πληγή αλλά δεν είσαι το αίμα μέσα της.
Αίμα είναι αυτά τα τρία πλάσματα που σε εμπιστεύθηκαν, σου παρέδωσαν τη ζωή τους και συ την εκμηδένισες! Για να πάρεις τί; Προσοχή; Αξία; Συμπόνοια; Άντρα; Πώς; Σκοτώνοντας τα παιδιά σου; Αλλά να ξέρεις… ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ τα παιδιά αίμα από το αίμα ΜΟΥ, όχι το δικό σου. Γιατί στις δικές σου φλέβες δεν κυλά αίμα παρά μόνο δηλητήριο. Αλλά εγώ ξέρω τη διαφορά. Και τώρα, εκεί που βρέθηκαν αυτά τα αγγελούδια, από εκεί θα ξέρω πως ζουν για πάντα μακριά σου. Γιατί εσύ είσαι ήδη πεθαμένη. Παμφάγο τερατούργημα, χαμόγελο του θανάτου. Το ξέρω αυτό το βλέμμα. Μην αυταπατάσαι! Ούτε άρρωστη είσαι! Είσαι δράκος ταριχευμένος που περιφέρεται σαν φάντασμα στις παιδικές χαρές αρπάζοντας λεία. Σύνδρομο η όχι, δεν με απασχολεί! Τέρμα τα συγχωροχάρτια της ψυχιατρικής! Η ανθρωποφαγία δεν είναι νόσημα, δεν συγχωρείται, δεν παραβλέπεται, δεν εξηγείται! Μερικά πράγματα δεν ανήκουν σε νοσηρή ανθρώπινη φύση επειδή απλώς δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φύση! Παμφάγο τέρας, σού έρχομαι μαζί με όλη την κοινωνία. Που θα ζήσεις πια, πού θα σταθείς;».
