Όλα είναι σχετικά. Έτσι θα ξεκινήσω το σημερινό άρθρο. Αν και το πώς ξεκινάει το κείμενο με το πώς καταλήγει δεν είναι και τόσο σχετικό. Ή και είναι. Ωστόσο, να σου δώσω μια ιδέα, για το πού καταλήγει, καθώς ενδέχεται και να μην σε ενδιαφέρει: στις δίδυμες φλόγες. Ένα επίπεδο σχέσεων. Αρκετά τα επίπεδα σχέσεων, συγκεκριμένα είναι 7. Σήμερα εστίασα μόνο στο έβδομο.
Ας τα πάρω όμως με τη σειρά. Τυχαία είδα τη δασκάλα μου των μαθηματικών που μου έκανε ιδιαίτερα στο γυμνάσιο, την οποία είχα να δω από τότε, και αστειευόμενη -αν και με μεγάλη δόση αληθείας- της λέω: «πόσο σκράπας ήμουν στα μαθηματικά;» Μου απαντά, απεναντίας ήσουν πολύ μαθηματικό μυαλό. Επιμένω και την ξαναρωτώ: «Για μένα μιλάμε;» «Ναι», μου απαντά. «Από μικρή, βλέπαμε ότι ήσουν ένα εξερευνητικό παιδί, όλοι βλέπαμε τη μελλοντική σου εξέλιξη, αυτό που έγινες να ξέρεις δεν είναι τυχαίο. Γνώριζες που ήθελες να δώσεις περισσότερο την προσοχή σου και ό,τι αποφάσιζες το λειτουργούσες στο 100%. Τα μαθηματικά δεν τα επέλεγες ως προτεραιότητα, αλλά όταν χρειαζόταν να εξεταστείς, το έκανες εύκολα, γρήγορα και αποτελεσματικά. Δεν πιεζόσουν, αλλά είχες τον τρόπο σου που τα ρύθμιζες, έχω να σου πω στο μυαλό σου, με μια ευκολία που κατά τη γνώμη μου, θα την έλεγα μαθηματική». Ενδιαφέρουσα οπτική. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Έχω να πω ότι μου άλλαξε άποψη. Πολύ σημαντικό να αλλάζουν πεποιθήσεις μέσα μας, ακόμα και αν μοιάζουν θεωρητικά ασήμαντες, που ποτέ παρεμπιπτόντως δεν είναι. Τι μου πρόσθεσε αυτή η τοποθέτηση; Βρίσκομαι στην αναδόμηση της λέξης: συμπληρωματικό. Την αναφέρω πολύ τα τελευταία χρόνια. Η τοποθέτηση της δασκάλας, μου έδωσε την οπτική ότι όλα συνδέονται μεν, αλλά με έναν τόσο ξεχωριστό και διαφορετικό τρόπο για τον καθένα μας. Όλοι έχουμε το δικό μας δίκιο στις ερμηνείες που δίνουμε.
Ένα επίπεδο συντροφικής σχέσης λοιπόν, είναι η συμπληρωματική σχέση, οι δίδυμες φλόγες. Δύο άνθρωποι που στο σήμερα δεν προσπαθούν να αλλάξουν ο ένας τον άλλον, αλλά που προσπάθησαν πολύ στο παρελθόν. Δυο ψυχές με παρελθόν, παρόν, μέλλον. Όταν πρωτογνωριστήκανε υπήρξε μεγάλη έλξη, ένιωσαν μια οικειότητα, σαν να βρίσκονται σπίτι τους. Συμπτώσεις απανωτές. Έντονες οι διαφορές τους ως προσωπικότητες, κάτι σαν το γιν γιανκ, τόσο αντίθετες θα έλεγες. Άσπρο, μαύρο. Σκιά, φως. Καθρεφτίζουν ο ένας τον άλλον και προβάλλουν όλα τα θέματα που χρειάζεται ο καθένας τους να επιλύσει και άρα φουντώνουν ανασφάλειες και φοβίες. Θυελλώδες και συνάμα μαγνητική σχέση. Ωστόσο έχει βαθύτερο σκοπό αυτή η ένωση. Όταν δεν είναι μαζί, η ενέργεια τους, τους το επισημαίνει. Λείπει ο ένας από τον άλλον. Ζούνε χωριστά, αλλά και όχι. Ο ένας πιο spiritual, ο άλλος πιο υλιστής. Στην πραγματικότητα έχουν τις ίδιες προδιαγραφές, απλά ο πιο υλιστής αρνείται να δει την πνευματικότητα για να δημιουργεί μπλοκαρίσματα. Φεύγουν από τη σχέση και επανέρχονται αρκετές φορές. Σαμποτάρουν τη σχέση. Παράλληλα ωθούν ο ένας τον άλλον να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του Εαυτού τους και όταν ευθυγραμμιστούν που συμβαίνει με τρόπο μαγικό ανυψώνονται παράλληλα. Και τότε ξαναβρίσκονται σε άλλη συχνότητα. Λέγεται ότι οι δίδυμες φλόγες ήταν κάποτε μια ψυχή που χωρίστηκε στα δυο. Νιώθουν μισές στη γήινη ενσάρκωση τους, θέλοντας να νιώσουν ολόκληρες. Ο τρόπος που το θέλουν ωστόσο είναι να γίνουν ολόκληρες από μόνες τους. Γιατί θέλουν να ολοκληρωθούν σαν ψυχές πριν ολοκληρωτικά δοθούν; Γιατί η ένωση αυτή φέρνει κάτι συλλογικά σπουδαίο. Τότε δένουν. Απόλυτα συμβατές, με αυτοαποδοχή και με αποδοχή του άλλου για αυτό ακριβώς που είναι. Αυτή η ένωση αφορά μια υψηλή εκπλήρωση. Λέγεται ότι αυτή η μεγάλη αγάπη, τους θυμίζει μια άλλη διάσταση, από μια άλλη αιωνιότητα και αυτό τρομάζει την υλική τους υπόσταση.
Η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα για τις δίδυμες φλόγες είναι μια: συμπληρωματικές!
Να θυμάσαι όπου δονείσαι, αντίστοιχα έλκεις. Δονείσαι στο επίπεδο του πείσματος, πεισματικούς ανθρώπους προσκαλείς. Ό,τι ψάχνεις, σε ψάχνει. Ό,τι κοιτάς, σε κοιτάει πίσω. Αντανάκλαση! Μάθε τι δεν θες. Για να ξέρεις τι θες. Έτσι παύεις να έχεις κίνητρα επιβίωσης. Δημιουργείς έμπνευση ευτυχίας! Πότε το βιώνεις; Όταν σε φτάσεις στο σημείο της ελάχιστης αντίστασης!
