Ο νους προτιμά το σίγουρο από το νέο, καθώς το σίγουρο είναι η συνήθεια, δηλαδή ο δρόμος της ελάχιστης ενέργειας. Ωστόσο, ο νους έχει κβαντικό δυναμικό. Μπορεί να αλλάξει τα πάντα και να εξελιχθεί σε οτιδήποτε θέλει χωρίς να περιορίζεται από το παρελθόν. Όσο πιο γειωμένος ένας άνθρωπος, δηλαδή έχει κατανοήσει ποιος είναι, ποιος είναι ο σκοπός του, τι θέλει, τόσο πιο εύκολος γίνεται ο τρόπος να συναντηθεί με την ενορατική επίγνωση.
Σήμερα ασχολήθηκα με τα συναισθήματα και γιατί όλα χρειάζονται. Τα συναισθήματα, μας παρακινούν σε δράσεις. Είναι όλα χρήσιμα. Σαν μια πυξίδα φαντάσου τα. Το μόνο που χρειάζεται από εσένα είναι να μην τα αγνοείς. Η στέρηση επαφής με τα συναισθήματα, η καταπίεση τους, η προσπάθεια εξουδετέρωση τους, φέρνουν ως αποτέλεσμα την αφαίρεση μιας γνώσης που ήδη έχεις, την εσωτερική σου αυτή πυξίδα.
Όσο περισσότερο αγνοείς το συναίσθημα τόσο αυτό μεγενθυνεται, η αίσθηση στο σώμα σου γίνεται ολοένα και πιο βαριά μέχρι να σε κάνει να αποδεχτείς μια αλήθεια για να πάρεις το μήνυμα να αλλάξεις πορεία. Μια καλή αρχή είναι να εκπαιδεύσεις τον Εαυτό σου είναι να μην ταυτίζεσαι με τα συναισθήματα. Έτσι, το πας βήμα βήμα για να έχεις τον έλεγχο και να νιώθεις πιο βολικά. Ακούω συχνά. Έχω πληγωθεί δεν θέλω να νιώθω. Καλύτερη επιλογή είναι που ζω μέσα από τη λογική.
Δεν σου λέω να αλλάξεις. Σου προτείνω να κάνεις ένα βήμα πίσω και να αναρωτηθείς τι είναι αυτό που σου πυροδοτεί τον θυμό πχ τη στιγμή που εμφανίζεται; Δοκίμασε το και με τις σκέψεις. Κάνε ένα βήμα πίσω, γίνε παρατηρητής της όποιας σκέψης. Να σου δώσω κάποια παραδείγματα όσον αφορά τα συναισθήματα.
Νιώθω θυμό: Συνήθως γιατί νιώθεις μια αδικία. Κατά αρχάς γιατί νιώθεις αυτή την αδικία; Πόσο πίσω πάει η δημιουργία της, και σήμερα είναι αποτέλεσμα αφορμής να ξεσπάς; Μήπως να εξετάσεις τι μπορείς να κάνεις, αντί για να παραμείνεις σε θέση θυμού;
Θλίψη: Κάλεσμα για να επαναφέρεις στη ζωή σου ό,τι έχει αξία σε εσένα, προτρέποντάς σε δράση. Άγχος: προτροπή για να γίνεις καλύτερος, να επαναξιολογήσεις προτεραιότητες. Εκνευρισμός: κάλεσμα, να δεις και να εκτιμήσεις τι κάνεις λάθος.
Βαρεμάρα: πρόσκληση για να βγεις από τη ζώνη ασφαλείας σου και να σε οδηγήσεις στη φυσική σου τάση για εξέλιξη.
Ενοχή: κάλεσμα να κάνεις το σωστό, να επαναφέρεις το αίσθημα του δικαίου σε κάτι που έκανες σε άλλους και δεν νιώθεις όμορφα ή ακόμα και να αναθεωρήσεις τον τρόπο που ίσως επιμένεις για το πώς βλέπεις το δίκαιο.
Ο τρόπος που επικοινωνείς πρωτίστως με τον ίδιο σου τον εαυτό φέρνει τα αποτελέσματα που βιώνεις και από τον εξωτερικό παράγοντα. Γνωρίζεις τη θετική στάση. Στη θεωρία την έχεις κατανοήσει. Στη πράξη όμως πώς λειτουργεί;
Όταν γίνει η νέα σου ασυνείδητη ικανότητα. Όταν βρίσκεται στην επεξεργασία, βρίσκεσαι στην συνειδητή νέα ικανότητα, δηλαδή σκέφτεσαι πριν πράξεις, άρα δεν βγαίνει αβίαστα η συμπεριφορά που σημαίνει το αποτέλεσμα δεν έρχεται ολικό αλλά μερικό. Εσύ ενδεχομένως απογοητεύεσαι καθώς λες μέσα σου «μα προσπαθώ» γιατί δεν αλλάζει κάτι; ( η ίδια σκέψη του προσπαθώ, αυτό που ακούει το ασυνείδητο είναι αποτυχία, καθώς ακούει προσπαθώ: άρα μπορεί να τα καταφέρω μπορεί και όχι, και διαλέγει το όχι, του είναι πιο εύκολο) και έτσι πολύ απλά σε επαναφέρεις στην αρχική σου θέση, θέση βολής και επιστρέφεις στον παλιό γνώριμο εαυτό αδράνειας. Επίσης η άρνηση του αρνητικού δεν είναι θετικό. Αν πεις δεν είμαι κακός. Το ασυνείδητο ακούει είμαι κακός. Αν επιμένεις στο πρόβλημα το ασυνείδητο ακούει αυτό και παραμένει καθησυχασμένο. Η λύση του φέρνει ανασφάλεια καθώς δεν την ακούει.
Μια καταστροφική φράση είναι το δεν μπορώ. Πρόκειται για τα σίδερα της φυλακής που μόνος σου επιλέγεις. Πχ Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Άλλη οπτική να το σκεφτείς: μέχρι σήμερα δεν είχα μάθει το πώς να το κάνω αυτό. Αν εσύ δεν γλυκάνεις τις όψεις του απόλυτου και δεν αποφασίσεις την μαθητεία σαν επιλογή ζωής θα ζεις την ίδια πλευρά ξανά και ξανά. Κάτι τελευταίο. Η λέξη πρέπει. Με το που ακούει το ασυνείδητο τη λέξη «πρέπει» αυτομάτως δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για αλλαγή. Κάνε τα πρέπει σου επιθυμίες. Η επιθυμία πραγματώνεται όχι τα πρέπει. Γίνε φίλος με το ασυνείδητο για να κερδίσεις τον Εαυτό σου. Όταν γίνεις ένα, σκέψεις και συναισθήματα συμφωνούν, η δράση είναι πραγματικότητα καθώς η σκέψη λέει ναι, η καρδιά είναι ανοιχτή, η αγάπη λειτουργεί άνευ όρων! Τη ζωή την ζούμε ζώντας τη, όχι αναβάλλοντάς τη!
Γίνε ένα! Η πόλωση φέρνει μπέρδεμα!
Αποτέλεσμα; Μη αποτέλεσμα!
Ερώτηση προς το δικό σου θέλω, όποιο είναι αυτό.
«Θες ή δεν θες;»
Αν τώρα απάντησες, Θες, κάνε πράξη Τώρα κάτι! Μην δυναμώνεις τις αδυναμίες σου, Δυνάμωσε τη δύναμη σου!
Άνοιξε τη Πύλη της καθοδήγησης και αυτή βρίσκεται μέσα σου!
