Φόβος! Ο φόβος προέρχεται από το άγνωστο. Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει θεωρώ αποδεκτό ότι η ασθένεια νικά την υγεία. Όχι μόνο σε σωματική μορφή, αλλά και σε ψυχική. Ένα ολόκληρο σύστημα καταρρέει.
Όταν τα πράγματα καταρρέουν, αυτό που βλέπουμε είναι το χάος. Το εσωτερικό μας χάος. Ανάδυση έκτακτης ανάγκης. Η ξαφνική εμφάνιση από κάτι άγνωστο. Η επανεμφάνιση του αιώνιου δράκου από τον διαταραγμένο ύπνο του. Πώς προετοιμαζόμαστε για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης όταν δεν γνωρίζουμε τι είναι αυτό που έχει αναδυθεί κι από που; Πώς προετοιμαζόμαστε για μια καταστροφή, όταν δεν γνωρίζουμε τι να περιμένουμε ή πώς να δράσουμε;
Όταν τα πράγματα καταρρέουν γύρω μας, η αντίληψη μας εξαφανίζεται κι εμείς απλά δρούμε. Οι πρωταρχικές αντανακλαστικές αποκρίσεις που έχουν γίνει αυτόματες με το πέρασμα των χρόνων και μας προστατεύουν σε δύσκολους καιρούς όταν αστοχεί όχι μόνο η σκέψη αλλά και η ίδια η αντίληψη, εμφανίζονται. Τι γίνεται;
Αρχικά παγώνουμε. Στη συνέχεια το σώμα περνάει στη συγκίνηση. Η αναπνοή γίνεται γρηγορότερη. Διαπιστώνουμε ότι η αίσθηση ικανότητας έχει φύγει. Πατάμε μανιωδώς το γκάζι στο τέρμα και ταυτόχρονα και τα φρένα. Ουρλιάζουμε, γελάμε, κλαίμε. Φαινόμαστε αηδιασμένοι ή τρομοκρατημένοι.
Αυτή είναι η στιγμή που αρχίζουμε να ξεκαθαρίζουμε το χάος. Πρώτα οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε, να το δούμε. Να αντιμετωπίσουμε τον εσωτερικό εαυτό, την αλήθεια του. Να δούμε το σπίτι που έχουμε χτίσει πάνω σε κινούμενη άμμο. Να δούμε τον πάγο που έχουμε δημιουργήσει και που μετά πνιγόμαστε μέσα σε αυτόν. Να αντιμετωπίσουμε τον θυμό, τον πόνο που μας κατατρώει. Τότε θα είμαστε ικανοί να βοηθήσουμε αυτόν τον πλανήτη που χρειάζεται από εμάς απεγνωσμένα τη βοήθεια μας.
Κόσμος χάνεται είτε από ασθένειες, πανδημίες, πολέμους. Η βία, η μνησικακία, υπάρχει πια ανεξέλεγκτα. Οι εικόνες του πλανήτη τα τελευταία χρόνια, μας φανερώνουν μόνο οδύνη. Οφείλουμε να αλλάξουμε αυτή την κατεύθυνση. Ο καθένας μας όπως μπορεί καλύτερα. Με σεβασμό. Μην υποτιμάμε άλλο τη καταστροφική δύναμη. Μην υποτιμάμε άλλο τον φόβο. Ας κοιτάξουμε δίπλα μας, γύρω μας, ας δούμε τι θέλει κάποιος άλλος, ας τον βοηθήσουμε. Ας ξεκινήσουμε από κάπου. Όχι άλλα πυρά. Όχι άλλη βία.
Ας σκεφτούμε όλοι μας, πώς πυροδοτούμε το κακό και απλά ας το σταματήσουμε. Ας βοηθήσουμε με το να πράττουμε το καλό για το σύνολο του καλού κι ας μειώσουμε τη δύναμη του κακού. Ίσως, αν όλοι μας συμβάλλουμε να δημιουργήσουμε τη σωστή δύναμη. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Όλοι μας. Μαζί. Προς την ίδια κατεύθυνση!
Προτείνω μια άσκηση για αλλαγή διάθεσης! Για να μπορούμε να μετουσιώσουμε την αρνητική σε θετική. Δεν προτείνω σε καμία περίπτωση να γίνουμε φαντασιόπληκτοι, να μην έχουμε δηλαδή, την αίσθηση της πραγματικότητας. Όχι. Αλλά αν δεν βοηθήσουμε εμείς τους εαυτούς μας, δεν θα το κάνει κανείς για εμάς. Αν εμείς δεν μας διατηρούμε υγιείς, η υγεία θα υποχωρήσει. Αν εμείς δεν μάθουμε να κοντρολάρουμε τη διάθεση μας, θα γινόμαστε πανεύκολα μπαλάκι των διαθέσεων του εξωτερικού παράγοντα. Όλα θέλουν μέτρο!
Άσκηση
Ξαπλώστε ανάσκελα, σε άνετη θέση. Κλείστε τα μάτια. Ξεκινάω αναπνοές. Πρώτα εκπνοή. Διώχνω τον αέρα, όσο οξυγόνο έχω, πιέζοντας την κοιλιά προς τα μέσα. Διώχνω τον αέρα να φύγει από τα δάχτυλα των ποδιών μου μαζί με όλες τις αρνητικές σκέψεις. Να αδειάσω. Μετά εισπνέω κι εστιάζω στην κοιλιά μου. Στο chakra της καρδιάς, στο κέντρο μου και οραματίζομαι στο κέντρο μου ένα λουλούδι που ανθίζει. Οραματίσου το λουλούδι, το χρώμα του, τη μυρωδιά του κι άστο να υπάρχει και να σε γεμίζει χαρά! Κάντο όσες φορές χρειάζεσαι για να χαλαρώσεις!
Με ευγνωμοσύνη για όσα έχεις σήμερα άνοιξε τα μάτια σου με χαρά και δύναμη για ζωή! Χαμογέλασε από μέσα σου!
Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα blog της Σόφης Πασχάλη στο okmag.
