Μπορούμε να έχουμε ότι επιθυμούμε; Ναι! Ποιος νομίζεις ότι σε εμποδίζει άλλωστε; Ο κόσμος; Ο κόσμος υπάρχει όπως εσύ τον θεωρείς; Ο κόσμος σε αντιμετωπίζει όπως εσύ αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου. Ο κόσμος σου είσαι εσύ. Τώρα γιατί και σε τι σε εξυπηρετεί ο τρόπος που βιώνεις τον κόσμο, θεωρώ, θα το δεις στη πορεία. Μέχρι το τέλος του άρθρου θα σου έχεις δώσει έστω μια σημαντική απάντηση, αν όχι περισσότερες.
Τι χρειάζεται να κάνω λοιπόν για να δυναμώσω την πραγμάτωση της επιθυμίας; Να αποδεχτώ και κατανοήσω τον εγωικό εαυτό και να τον συντροφεύσω με τον Ανώτερο Εαυτό! Η δύναμη, όπως και η Σοφία υπάρχουν μέσα μας. Χρειάζονται ευθυγράμμιση!
Συνοπτικά ένας αποτελεσματικός οδηγός:
- Παρατηρώ τον Εαυτό μου.
- Τον βλέπω.
- Αναγνωρίζω τα περιοριστικά στοιχεία του.
- Τα αποδέχομαι.
- Εκφράζω ξεκάθαρη πρόθεση για αλλαγή.
Ο εγωικός εαυτός υπάρχει σε όλους μας και υπάρχει λόγος που υπάρχει. Για να αναπτυχθούμε. Όλοι μας έχουμε γκρίζες σκιές που περιμένουν να φωτιστούν. Ο εγωικός εαυτός, μας προσφέρει μαθήματα. Είναι το κακομαθημένο παιδάκι, που έχουμε όλοι μας υπάρξει στο παρελθόν όταν δεν πέρναγε το δικό μας, για να το κάνεις εικόνα. Δεν βλέπω κανέναν λόγο να το θρέφουμε στο παρόν μας. Αρκετή μάθηση δεν πήραμε; Πού εξυπηρετεί αυτό το παιδάκι στο σήμερα; Όπως το διακρίνω έχουμε πιθανά μέλλοντα στη μια περίπτωση, αν δηλαδή επιλέξουμε την διόρθωση αυτού του παιδιού ή επαναλαμβανόμενο παρελθόν αν επιμείνουμε στο εγώ έτσι είμαι. Με ποιον τρόπο λοιπόν να φωτίσουμε τις γκρίζες σκιές και το κακομαθημένο παιδάκι να μεταλλαχθεί σε συνειδητό ενήλικα; Με ερωτήσεις ως προς τον Εαυτό. Πού βρίσκομαι σήμερα; Πού θέλω να πάω; Αν χρησιμοποιούσα μια και μόνο λέξη για να ορίσω αυτό που θέλω σήμερα ποια θα ήταν; Όσο πιο ξεκάθαρες οι ερωτήσεις τόσο πιο ξεκάθαρες οι απαντήσεις. Τι άνθρωπος θέλω να είμαι; Τι μπορώ να διδαχτώ απο το όποιο γεγονός με κάνει και νιώθω άβολα, μου προκαλεί θλίψη ή πανικό, αντί να θυμώσω; Οι απαντήσεις πάντα θα έρχονται. Οι ερωτήσεις χρειάζονται.
Μπορούμε να γίνουμε ότι επιθυμούμε. Αν παραμείνουμε στις σκέψεις μας και στο Εγώ μας, ζούμε μια ζωή μισή. Το Εγώ κατοικεί στο παιδί μέσα μας, όχι στον ενήλικα. Γιατί να ζούμε μέσα από το πονεμένο αυτό παιδάκι; Να ζούμε, δηλαδή, τα αφηγήματα του μυαλού μας που διαμορφώθηκαν με βάση συγκεκριμένες πεποιθήσεις και υποκειμενικές ερμηνείες. Αφού υπάρχει επιλογή. Η δική σου ταυτότητα! Η δική σου επιλογή! Αφού αναγνωρίσουμε τις πτυχές μας, μπορούμε να μην ταυτιζόμαστε άλλο με τις σκέψεις μας, όπως κάναμε στο παρελθόν. Σήμερα επιλέγεις την ευθυγράμμιση μεταξύ εγωικού εαυτού και Ανώτερου Εαυτού. Πώς; Ξεκάθαρη πρόθεση μετακίνησης από το Εγώ στο Εμείς. Το Εγώ πάντα θα υπάρχει και καλώς υπάρχει. Μόνο που το Εγώ δηλαδή το ατομικό καλό πλέον θα συνυπάρχει με το Εμείς δηλαδή το συλλογικό καλό. Ερώτηση εαυτού. Αυτό που πράττω, πού εξυπηρετεί το δικό μου καλό, όσο και το συλλογικό; Όλα συνδέονται. Όταν συνδεθούμε εμείς με τον Ανώτερο Εαυτό θα νιώσουμε την ένωση πρωτίστως με τον Εαυτό μας και στη συνέχεια με τους άλλους. Αντί να εστιάζεις την προσοχή σου σε αυτά που θες να αποφύγεις, εστίασε τη προσοχή σου σε αυτά που θες να επιτύχεις. Δεν εστιάζω στο που δεν θέλω να πάω (αρνητική προσέγγιση), εστιάζω στο που θέλω να πάω (θετική προσέγγιση). Ερώτηση: τι λαχταρά η καρδιά μου; Όλοι μας οριζόμαστε από το πώς σκεφτόμαστε και πώς αισθανόμαστε. Άλλη ερώτηση. Πώς βλέπεις τον Εαυτό σου; Εαυτό; Ή εαυτό; Άπειρα σημαντικό το πώς βλέπουμε εμείς εμάς.
Θα ήθελα να ακούσεις τη λέξη «προσπαθώ» που λέγεται συχνά. Προσπαθώ να τα καταφέρω. Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά. Προσπαθώ να κάνω το σωστό. Η δόνηση είναι τόσο χαμηλή. Άκουσε την. Όσο λες προσπαθώ τόσο σου βάζεις εμπόδια και αντιστάσεις. Ή στέκεσαι πίσω από μια δική σου αδυναμία για να μην πράξεις. Όσο μεγαλώνεις τον Εαυτό και άρα και την εμπιστοσύνη μέσα σου, εμφανίζονται όλο και περισσότεροι τρόποι για να παίρνεις απαντήσεις. Κάποιες φορές μάλιστα θα αναρωτηθείς. Μα συμβαίνει όντως; Είναι αλήθεια; Θα θες αποδείξεις για να πειστείς από τις απαντήσεις που θα σου έρχονται. Θα τις πάρεις. Θα σου εμφανίζονται με τρόπο που θα λαμβάνεις την απόδειξη. Και κάποια στιγμή θα φτάσεις σε ένα σημείο που δεν θα χρειάζεσαι καμία απόδειξη. Γιατί μέσα σου νιώθεις γαλήνη. Δεν πονάς πια. Δεν αναρωτιέσαι. Δεν αμφιβάλλεις. Δεν είσαι κολλημένος στην εμμονή του νου. Νιώθεις όμορφα! Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Άκουσες τη καρδιά, την θεράπευσες. Την απελευθέρωσες. Να θυμάσαι δεν γίνεται να αγαπήσεις από τον νου. Αν μείνεις στη συνταγή, ακούω το νοητικό μου σύστημα οδηγείσαι με μαθηματική ακρίβεια στην έλλειψη. Η αγάπη προέρχεται από τη καρδιά. Αν λοιπόν δεν σου ξυπνά παρελθοντικές μνήμες η σχέση που βρίσκεσαι δεν είναι αγάπη. Βρίσκεσαι στη σχέση καθρέφτης. Προβολή! Ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλον. Τσακωμοί με διάθεση να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν. Αν σε ανυψώνει είναι ξεκάθαρα καρδιάς! Εδώ βρίσκεσαι στη σχέση σύνδεσης. Δεν τσακώνεστε με πρόθεση τσακωμού. Διαφωνείτε, με διάθεση συνεννόησης, καλυτέρευσης, όχι διαπληκτισμού. Εδώ υπάρχει επικοινωνία. Σε εξυψώνει αυτή η σχέση. Σε απογειώνει. Σε πάει παρακάτω. Για να ξεκλειδώσει μια πιθανή κλειδωμένη καρδιά θα χρειαστεί θέληση. Θα κάνει έντονο θόρυβο μέσα σου. Δεν θα είναι έτσι απλά. Θα εμφανιστεί στη ζωή σου σε κάποια μορφή πρόσωπο που θα σου υπενθυμίσει καταστάσεις. Θα σε ταρακουνήσει. Το πιο πιθανό να θες να φύγεις μακριά. Θα σε τρομάξει. Η σκεπτομορφή μιλάει. Όχι η καρδιά σου. Η επιβίωση μιλάει. Η σκεπτομορφή είναι η οντότητα που δημιούργησες μέσα απο τις σκέψεις σου όταν σε πόνεσαν, όταν σε εγκατέλειψαν, σε άφησαν, δεν σε έσωσαν. Πόνεσες τότε και δημιούργησες τη νέα οντότητα για να προστατευθείς. Το έκανες. Βόλεψε για κάποιο χρονικό διάστημα. Μετά άρχισε κάτι να κλωτσάει. Δεν σε καλύπτει πια η επιβίωση. Θες αλλαγή. Θες ζωή! Η αληθινή αγάπη, αυτή που σε κάνει ευτυχισμένο, αυτή που σε περιμένει, δεν είναι μια εγωπαθητική ιδέα που του υποβάλλει το Εγώ. Δεν οδηγεί σε συμπεριφορές έπαρσης. Είναι η ίδια η πληρότητα! Είναι ο απόλυτος σκοπός. Δεν αναρωτιέσαι. Είναι! Τι είναι η ζωή μας; Εμπειρίες που μας οδηγούν στο πώς να αγαπήσουμε και φεύγοντας από τον υλικό κόσμο όταν έρθει αυτή η στιγμή και περάσουν αστραπιαία από μπροστά μας εικόνες να μην είμαστε ακόμα με την απορία, «αγάπησα;», «έκανα το σωστό;» Να είμαστε με την απάντηση. Αγάπησα! Έκανα το σωστό! Για να αγαλλιάσει η ψυχή μας. Ωστόσο, αν κάποιος δεν νιώθει έτοιμος να ευθυγραμμιστεί δεν πειράζει. Χρειάζεται και άλλο χρόνο αυτός ο άνθρωπος. Περισσότερη μαθητεία. Όλοι έχουν τους χρόνους τους. Για να κλείσω, να σου προσφέρω μια οπτική που λέει….
Μετά το μάθημα, επιλέγεις την ευκαιρία!
Στο χέρι σου είναι, ή καλύτερα, στη καρδιά σου!
