Η νέα σειρά του Alpha «Να με λες μαμά» ξεκίνησε το βράδυ της Πέμπτης το ταξίδι της στις οθόνες μας και συγκλόνισε τους τηλεθεατές που δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους μετακινούμενοι συναισθηματικά από το σοκ και την οργή σε μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά. Kαταπιάνεται με το θέμα της παιδικής κακοποίησης, θίγει παθογένειες της κοινωνίας και εστιάζει στη σχέση μάνας – κόρης.

Η υπόθεση

Η Ξένια Στασινού έχει περάσει την παιδική της ηλικία σε ορφανοτροφείο και το μόνο που θυμάται από τη βιολογική της μητέρας είναι τα χέρια της καθώς την άφηνε στο ίδρυμα. Όταν συναντάει την Ιωάννα, ένα χαρούμενο 8χρονο κοριτσάκι, παρατηρεί μώλωπες σε διάφορα σημεία του σώματός της, μέχρι που τελικά μαθαίνει από τους γείτονες της ότι κακοποιείται από τη μητέρα της και τον φίλο της.

Τη συγκλονιστική στιγμή που βρίσκει την αθώα αυτή μικρή ψυχή παρατημένη κυριολεκτικά στα σκουπίδια, αποφασίζει να την απαγάγει, να τη μεγαλώσει σαν δικό της παιδί και να της προσφέρει την προστασία, τη θαλπωρή και την αγάπη που τόσο της έχουν λείψει.

Μαζί εγκαταλείπουν το χωριό στο οποίο μένουν και ξεκινούν ένα ριψοκίνδυνο ταξίδι. Ένα ταξίδι που σηματοδοτεί ταυτόχρονα την έναρξη μιας καινούριας ζωής και ενός αέναου κυνηγητού. Ένα ταξίδι ζωής, όταν η αγάπη γίνεται καταφύγιο και προορισμός.

Τα στοιχεία που κάνουν το «Να με λες μαμά» να ξεχωρίζει

  • Κερδίζει ήδη από τους ιδιαίτερους τίτλους έναρξης, ένα animation με παιδικές ζωγραφιές και η φιγούρα ενός μικρού κοριτσιού να περνά από τα σκοτάδια στα χρώματα με «όχημά» της μια μητρική φιγούρα.
  • Τα εξωτερικά πλάνα στον υγροβιότοπο του Αμβρακικού – όπως και τα εξωτερικά γυρίσματα γενικότερα – προσφέρουν ανάσα δροσιάς στο κουρασμένο μάτι του τηλεθεατή, σπάζοντας τη μονοτονία των κλειστών στούντιο και χαρίζοντας μια ξεχωριστή κινηματογραφική αισθητική. Έτσι, σκηνοθεσία και η φωτογραφία στο «Να με λες μαμά» συνεργάζονται για να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα που διόλου δεν μας αφήνει αδιάφορους. Οι χώροι έχουν συνταιριαστεί άψογα με τα πρόσωπα που κινούνται σε αυτούς. Η αίσθηση ελευθερίας, ηρεμίας και σιωπής στον υγροβιότοπο είναι σε πλήρη αντίθεση με το πνιγηρό και ζοφερό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει η μικρή Ιωάννα.
  • Η μαεστρική κλιμάκωση της βίας με τρόπο που υπονοείται και δεν δείχνεται, αλλά σοκάρει εξίσου είναι ίσως ένα στοίχημα που κέρδισαν οι συντελεστές του «Να με λες μαμά». Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή που η μικρή Ιωάννα βρίσκεται κλεισμένη σε μια σακούλα σκουπιδιών, πεταμένη έξω από το σπίτι. Αυτό δεν είναι μόνο μια εικόνα – είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης.
  • Η όμορφη σχέση που ανέπτυξαν οι πρωταγωνιστές με τη μικρή Ναυσικά Κοκοτά αποτυπώνεται στον φακό με τις σκηνές Ξένιας και Ιωάννας να ξεχειλίζουν αγάπη.
  • Το εξαιρετικό κάστινγκ στη σειρά: Από τη μικρή Ναυσικά Κοκοτά που καταφέρνει με την ενέργειά της να μας κάνει όλους να θέλουμε να την αγκαλιάσουμε, στον επιβλητικό Ιβάν Σβιτάιλο, στην εξαιρετική Δήμητρα Βλαγκοπούλου, στην αρχοντική Φιλαρέτη Κομνηνού και στην Ελένη Κοκκίδου που τηλεοπτικά μας είχε λείψει σε δραματικούς ρόλους που θα μας συγκινήσουν όσο και οι θεατρικοί της.
  • Ξεχωριστή αναφορά στην αγαπημένη του κοινού, Μαρία Κίτσου που από τις ιστορίες εποχής που την είδαμε να πρωταγωνιστεί τηλεοπτικά τα προηγούμενα χρόνια, έρχεται στο σήμερα πολύ πιο ανθρώπινη, αληθινή και έχοντας στη διάθεσή της χώρο για να μας δώσει λεπτές αποχρώσεις της υποκριτικής της ικανότητας ώστε να απολαύσουμε τη συναισθηματική της φιγούρα.
  • Η θεματολογία της σειράς: Το ζήτημα της παιδικής κακοποίησης, δεν είναι απλώς ένα θέμα πλοκής. Γίνεται μια φωνή που σπάει τη σιωπή, ένα κάλεσμα για ευαισθησία, κατανόηση και αλλαγή. Η αδιαφορία των αρχών και η κοινωνική διαφθορά αποτελούν διαστάσεις του θέματος, που η σειρά φωτίζει με τόλμη. Επιπλέον, μέσα από διαφορετικές δυάδες, αναδεικνύεται η σχέση μάνας – κόρης, καθώς και η μητρική φιγούρα που μπορεί να ανακαλυφθεί έξω από δεσμούς αίματος. Παράλληλα, τίθεται και το ζήτημα της ταυτότητας, αυτής που βρίσκουμε θέτοντας ερωτήματα και ξεπερνώντας τα όριά μας.

Το «Να με λες μαμά» δεν είναι απλώς μια αφήγηση, έχει ουσία που μας καλεί να σπάσουμε τις σιωπές, φωτίζοντας δύσκολες αλήθειες και φροντίσει από την άλλη να αγκαλιάζει την ψυχή του θεατή προσθέτοντας το στοιχείο της ελπίδας.

Διαβάστε επίσης: Να με λες μαμά: Η πρεμιέρα συγκλόνισε το twitter – Αποθέωση για τη Μαρία Κίτσου και Φιλαρέτη Κομνηνού

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ