Όταν ένας άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, μέσα από τα σόσιαλ μίντια, μόνιμα στοχοποιεί και «χτυπά» ομάδες ανθρώπων, είτε επειδή έχουν τρίχες στη μασχάλη, είτε επειδή έχουν επιπλέον κιλά, ραγάδες και κυτταρίτιδα είτε επειδή είναι ΛΟΑΤΚΙ και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, είναι ξεκάθαρο πως έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο με ρατσιστικές αντιλήψεις. Ρατσιστικές θέσεις τις οποίες έχει ως «σημαία» στο δημόσιο λόγο του. Είτε το κάνει με στρατηγική, είτε όχι.
Έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο δηκτικό, που προσβάλλει με πρόθεση και άνεση ομάδες ανθρώπων που δεν τους έφταιξαν σε τίποτα, με κριτήρια εμφάνισης ή σεξουαλικής επιλογής που καθόλου δεν θα έπρεπε να αφορούν μια «πολιτευτή», που λογικά θα είχε σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί.
Η ερώτηση είναι εύλογη: Γιατί κάποιος «πολιτευτής» σε μια δημοκρατική χώρα μπαίνει στη διαδικασία να χτίσει έναν τέτοιο δημόσιο λόγο; Δεν είναι παράλογο; Προφανώς στα μάτια του δεν είναι. Αφενός γιατί πιστεύει πως έχει δίκιο. Και θεωρεί την άποψή της σημαντική. Ή απλά για να προσελκύσει την προσοχή και να προκαλέσει σούσουρο. Το τελευταίο, πάντως, η πολιτευτής, Αφροδίτη Λατινοπούλου, το κατάφερε, γι’ αυτό και ξέρουμε το όνομά της. Όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει, στον λογαριασμό της στο Instagram, εκτός από τέτοιες απόψεις ποστάρει και πάρα πολλές selfie με φιλτράκια- κάτι που εξηγεί και την εμμονή με την εμφάνιση, την απουσία τριχών, ραγάδων, κιλών. Κατά τα άλλα, αυτά τα «post-κατηγορώ στη ραγάδα κ.α.» είναι και ο βασικός λόγος που αυτή η κυρία απέκτησε δημοσιότητα -εκτός αν γνωρίζει κάποιος τις πολιτικές της δράσεις ή την επαγγελματική της διαδρομή, οπότε με χαρά να μας τις γνωστοποιήσει για να ασχοληθούμε και με αυτές.
Από χθες, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας φρόντισε να διαφοροποιηθεί από την πολιτευτή, με σχετική ανακοίνωση. Μια διαφοροποίηση που θα έπρεπε, μάλλον, να είχε γίνει καιρό τώρα. Δεν χρειαζόταν να φτάσουμε στο σημείο η «πολιτευτής» να στοχοποιήσει ένα δημόσιο και πολύ αγαπητό πρόσωπο, όπως η Δανάη Μπάρκα, για να αντιληφθεί κάποιος τη… στρατηγική επικοινωνίας που ακολουθεί. Αρκούσαν και οι γυναίκες με ραγάδες και κυτταρίτιδα και οι ΛΟΑΤΚΙ -κι ας μην ήταν εξίσου διάσημοι ή δημοφιλείς. Η ίδια, πάντως, η πολιτευτής, δεν έχει διαφοροποιηθεί ακόμα από τη ΝΔ, καθώς δεν έχει αφαιρέσει το mention του κόμματος της Νέας Δημoκρατίας από το about στο προφίλ της στο Instagram. Btw, ίσως θα έπρεπε να προβληματιστούμε λίγο για τους «πολιτευτές» στη χώρα μας.
Το παράδοξο είναι πως η νομικός και πολιτευτής που έχει φτάσει στο σημείο να παραλληλίσει τον αυτοπροσδιορισμό των ΛΟΑΤΚΙ με παιδεραστές και αιμομίκτες, στην τελευταία επίμαχη ανάρτηση που στοχοποίησε τη Δανάη Μπάρκα, που απέχει από τις αναλογίες που της αρέσουν, βρήκε και υποστηρικτές. Είναι άξιο απορίας που κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα και από τον πολιτικό στίβο, έσπευσαν να την υποστηρίξουν λέγοντας πως όντως είναι λάθος να προβάλλουμε την παχυσαρκία ως κάτι καλό. Προφανώς και είναι λάθος. Αλλά αυτό έχουν καταλάβει πως ήταν το point της ανάρτησης, βλέποντας το σύνολο των post της πολιτευτού; Αν αυτό κατάλαβαν, φοβάμαι πως προσβάλλει τη νοημοσύνη τους. Και τη δική μας.
Προφανώς η παχυσαρκία είναι πάθηση και κανένας νοήμων άνθρωπος δεν την προωθεί. Όπως και η ανορεξία είναι απειλητική για τη ζωή διατροφική διαταραχή και έχει οδηγήσει πολλές έφηβες -και όχι μόνο- ακόμα και στον θάνατο. Καμία παθολογική κατάσταση δεν είναι μόδα.
Αυτό όμως δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το γεγονός πως ένα πολύ αδύνατο κορίτσι ή ένα παχουλό κορίτσι έχει κάθε δικαίωμα να ποστάρει μια φωτογραφία του στο Instagram. Με μπικίνι, με σορτς ή με κελεμπία. Και κάποιοι έχουν δικαίωμα να βρουν αυτή τη φωτογραφία ωραία και να τους αρέσει ο άνθρωπος που βλέπουν, αυτά που φορά και αυτά που λέει.
Αν θαυμάζω ένα παχουλό κορίτσι δεν σημαίνει πως προωθώ τα πρότυπα παχυσαρκίας. Αν θαυμάζω ένα πολύ αδύνατο κορίτσι δεν σημαίνει πως προωθώ τα πρότυπα της ανορεξίας. Θαυμάζω ή ερωτεύομαι ή επαινώ τον άνθρωπο για αυτό που είναι. Όχι για τα πολλά ή λίγα κιλά του. Όχι για τα αποτριχωμένα ή όχι πόδια του. Όχι για τα στραβά η ίσια δόντια του. Αν επιλέξω ένα μοντέλο με λεύκη για την καμπάνια μου δεν σημαίνει πως λέω στον κόσμο πως είναι της μόδας να έχει ένα αυτοάνοσο. Αντιθέτως επιβεβαιώνω πως μια προσωπικότητα με λάμψη και αυτοπεποίθηση, μας δίνει την ευκαιρία να καταλάβουμε πως πρέπει να αφήσουμε πίσω τα επικίνδυνα στερεότυπα που ταλανίζουν την κοινωνία. Και πως ξεπερνώντας στερεότυπα που χτίζουν φραγμούς και καλλιεργούν ανισότητες, απλά γινόμαστε καλύτεροι.
